Δικαστική Προσφυγή

Συνάδελφοι,



σας ενημερώνω ότι ξανασυναντήθηκα με το δικηγόρο κ. Μαρμαρινό για το θέμα της δικαστικής προσφυγής. Όπως σας είχα αναφέρει σε αυτή τη συνάντηση θα εξετάζαμε με περισσότερες λεπτομέρειες τη στοιχειοθέτηση της προσφυγής.



Από την έρευνα που έκαναν δεν βρήκαν προηγούμενη εκδίκαση που να έχει ομοιότητες. Παρόλα αυτά επέμεναν ότι υπάρχουν αρκετές ελπίδες δικαίωσης σε ενδεχόμενη προσφυγή. Συγκεκριμένα, η παράγραφος που 1.η του άρθρου 15 του Ν. 3205 (ΦΕΚ Α' 297/23-12-2003) μπορεί να επεκταθεί και να αφορά όλους μας γιατί αντιβαίνει στην αρχή της ισότητας.



Σε αυτή την παράγραφο αναφέρεται:

" Άρθρο 15 - Υπηρεσία για μισθολογική εξέλιξη 1. Ως υπηρεσία για την εξέλιξη των υπαλλήλων στα μισθολογικά κλιμάκια του άρθρου 3 του παρόντος νόμου, λαμβάνεται υπόψη: ..... η. Χρόνος μέχρι οκτώ (8) έτη που έχει ληφθεί υπόψη ως προσόν διορισμού υπαλλήλων που υπηρετούσαν κατά την 31.12.1996."



Στη συνέχεια συζητήσαμε τα της αμοιβής τους και των δικαστικών εξόδων. Εκτιμούν ότι μια τέτοια απόφαση συνήθως φτάνει στα Ανώτατα Δικαστήρια που σημαίνει ότι η τελική εκδίκαση θα γίνει μετά από 5 χρόνια τουλάχιστον και προηγουμένως θα πρέπει να περάσει από διάφορα Διοικητικά Δικαστήρια που συνεπάγεται δικαστικά έξοδα για παράβολα και παραστάσεις. Τα δικαστικά έξοδα υπολογίστηκαν στα 40€. Πρέπει να αναφέρω ότι υπάρχει δυνατότητα να επιλέξουμε η τελική απόφαση να είναι καταψηφιστική. Δηλαδή το Δημόσιο υποχρεούται να μας αποζημιώσει άμεσα και να μην μεταθέσει την αποζημίωση για όταν θα έχει χρήματα. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει επιπλέον επιβάρυνση και το συνολικό κόστος θα ανέλθει κοντά στα 100€. Αυτό είναι το συνολικό ποσό που θα πρέπει να καταβληθεί αρχικά στους δικηγόρους.



Η αμοιβή των δικηγόρων θα ανέλθει στο 15% του ποσού που θα επιδικαστεί σε ενδεχόμενο θετικής απόφασης. Σε περίπτωση που υπάρξει νομοθετική ρύθμιση πριν την τελεσίδικη εκδίκαση τότε το δικηγορικό γραφείο θα δικαιούται ένα ποσοστό της αμοιβής του αν η υπόθεση έφτανε έως το στάδιο τελεσιδικίας. Όλα αυτά τα στοιχεία θα περιγράφονται στο συμφωνητικό που θα υπάρξει μεταξύ του δικηγορικού γραφείου και των εναγόντων.



Πρέπει να τονιστεί ότι λόγω της καθυστέρησης για την τελική εκδίκαση μου πρότειναν 2-3 χρόνια μετά από την πρώτη προσφυγή να ακολουθήσει και δεύτερη έτσι ώστε να μην παραγραφούν τα ποσά που διεκδικούμε για το διάστημα μεταξύ της πρώτης προσφυγής και της τελικής εκδίκασης.



Εγώ έχω αποφασίσει να προβώ στην ανάθεση στο δικηγορικό γραφείο της κατάθεσης αγωγής. Από τις συναντήσεις που είχα με τους δικηγόρους μου έδωσαν την εντύπωση ότι είναι έμπειροι και έχουν διάθεση να ασχοληθούν σοβαρά με την υπόθεση. Αυτό βέβαια το αναφέρω με κάθε επιφύλαξη γιατί στην πράξη κρινόμαστε όλοι.



Αν ενδιαφέρεστε να έλθετε σε επαφή με το δικηγόρο που θα συνεργαστώ τότε τα στοιχεία του είναι: κ. Μαρμαρινός Κων/νος (Κηφισίας 5, 5ος όροφος, τηλ. 2106457396).



Αυτές είναι οι νεώτερες κινήσεις μου. Αναμένω τα σχόλια σας και σας παρακαλώ για την όσο το δυνατόν ευρύτερη διάδοση. Εκτιμώ ότι όσες περισσότερες αγωγές θα υπάρξουν τόσο περισσότερες ελπίδες υπάρχουν σύντομης νομοθετικής ρύθμισης από την Πολιτεία που να λύνει το πρόβλημα.



Σας ευχαριστώ.

Κίνηση για προσφυγή στα Δικαστήρια

Συνάδελφοι μετά από καιρό αποφάσισα να ξανακινήσω το θέμα μας. Αρχικά, λόγω της πολύ μικρής ανταπόκρισης είχα αποφασίσει ότι δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Πρόσφατα όμως κατάφερα να μάθω ότι έχουν γίνει αγωγές Δ.Υ. οι οποίοι ζητούσαν να τους αναγνωριστεί η προϋπηρεσία.


Με κάθε επιφύλαξη για το ορθό των συμπερασμάτων μου καθότι δεν είμαι νομικός διαπίστωσα ότι οι προσφεύγοντες συνάδελφοι είχαν θετική αντιμετώπιση από τα Δικαστήρια. Από τις εισηγήσεις των Δικαστηρίων φαίνεται ότι ο χρόνος κάθε προϋπηρεσίας που απαιτείται ως προσόν για τον διορισμό πρέπει να προσμετράται για τον υπολογισμό του μισθού και του χρονοεπιδόματος. Στο τέλος αυτής της ανάρτησης σας παραθέτω όσες υποθέσεις (4) βρήκα για να αποκτήσετε ιδία άποψη. Συγνώμη εκ προτέρων για την εμφάνιση αλλά ήταν ότι καλύτερο μπορούσα να κάνω σε σχέση με το χρόνο και την υποδομή που είχα στη διαθεσή μου.




Με τα νέα δεδομένα λοιπόν θεώρησα ότι αξίζει να συνεχιστεί η προσπάθεια και συγκεκριμένα να εξετάσω την προοπτική να προσφύγω στα δικαστήρια. Ήρθα λοιπόν σε επαφή με έναν από τους δικηγόρους που είχαν αναλάβει μια περίπτωση από τις παραπάνω. Ο δικηγόρος είναι ο κ. Μαρμαρινός Κων/νος (Κηφισίας 5, 5ος όροφος, τηλ. 2106457396). Προγραμματίστηκε συνάντηση μαζί του η οποία έγινε την προηγούμενη εβδομάδα.


Στη συνάντησή μας έγινε μια πρώτη διερεύνηση για το βάσιμο της διεκδίκησής μας. Οι δικηγόροι (παρευρίσκονταν άλλος ένας δικηγόρος-συνεργάτης του που όμως δε συγκράτησα το ονομά του) μετά από μια προεργασία που είχαν κάνει, θεωρούν ότι μάλλον υπάρχουν αρκετές πιθανότητες δικαίωσής μας. Όπως μου τονίστηκε όμως, αυτό είναι με κάθε επιφύλαξη γιατί αφενός θα πρέπει να μελετήσουν καλύτερα την περιπτωσή μας και αφετέρου η απόφαση ενός δικαστηρίου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.


Αντίθετα με ότι πίστευα οι δικηγόροι μου είπαν ότι οι αποφάσεις αυτές αφορούσαν παλιότερους νόμους των οποίων ήρθε ο Ν. 3205 (ΦΕΚ Α' 297/23-12-2003) να διορθώσει τις αδυναμίες τους και επομένως δεν μπορούμε να βασιστούμε πάνω τους. Όμως και ο Ν. 3205 έχει σημεία προς αμφισβήτηση. Οι δικηγόροι εκτιμούν ότι η παράγραφος που 1.η του άρθρου 15 του Ν. 3205 μας δίνει ελπίδες δικαίωσης. Σε αυτή την παράγραφο αναφέρεται: " Άρθρο 15 - Υπηρεσία για μισθολογική εξέλιξη

1. Ως υπηρεσία για την εξέλιξη των υπαλλήλων στα μισθολογικά κλιμάκια του άρθρου 3 του παρόντος νόμου, λαμβάνεται υπόψη:

.....

η. Χρόνος μέχρι οκτώ (8) έτη που έχει ληφθεί υπόψη ως προσόν διορισμού υπαλλήλων που υπηρετούσαν κατά την 31.12.1996."

Αυτή η αναφορά κατά την γνώμη τους είναι 'φωτογραφική' και η εμπειρία τους έχει δείξει ότι τα δικαστήρια κάνουν δεκτές προσφυγές υπέρ την επέκτασης και γενίκευσης των θετικών ευεργημάτων ενός νόμου. Δηλαδή, υπάρχουν αρκετές πιθανότητες η παραπάνω αναφορά του νόμου να επεκταθεί και να ισχύσει για όλους μας. Από ότι μου είπαν ο χρονικός περιορισμός της 8ετίας θα είναι πιο δύσκολο να προσβληθεί αλλά θα το ελέγξουν και αυτό.

Επίσης κατά τη συνάντηση έγινε αναφορά στο θέμα της αμοιβής των δικηγόρων και των δικαστικών εξόδων καθώς και στο πόσο χρόνο θα πάρει η τελική απόφαση των δικαστηρίων. Αρχικά θα υπάρξουν κάποια έξοδα για παράβολα, έξοδα παραστάσεως κ.α. και στο τέλος αν το αποτέλεσμα είναι θετικό η αμοιβή των δικηγόρων κυμαίνεται στο 10-15%. Δεν έγινε περαιτέρω λεπτομερής συζήτηση γιατί αφενός δεν ήταν το κύριο ζητούμενο της συζήτησης, αφετέρου δε εκπροσωπούσα μόνο τον ευατό μου και φαντάζομαι αν υπάρξει ομαδική αγωγή αρκετών ενδιαφερομένων θα έχουμε ενισχυμένο διαπραγματευτικό χαρτί. Τέλος μου είπαν ότι συνήθως αυτές οι υποθέσεις φτάνουν έως το ΣτΕ που σημαίνει ότι δεν πρέπει να αναμένουμε απόφαση πριν την πάροδο πενταετίας, τουλάχιστον.

Αύτα έγιναν κατά την πρώτη συνάντηση και τώρα αναμένω να επικοινωνήσουν οι δικηγόροι μαζί μου όταν θα έχουν εξετάσει με μεγαλύτερη προσοχή που θα πρέπει να βασιστεί κάποια ενδεχόμενη αγωγή μας και το κυριότερο πόσες πιθανότητες υπάρχουν.

Σε αναμονή αυτής της επικοινωνίας θεωρώ ότι θα ήταν σκόπιμο να παρευρεθούν και άλλοι γιατί δεν μπορώ να πάρω μόνος μου το όποιο βάρος εκπροσώπησης, διαπραγμάτευσης και απόφασης. Όποιος θέλει λοιπόν να συμμετάσχει ας μου στείλει στο e-mail κάποιο τρόπο επικοινωνίας μαζί του για να συννενοηθούμε.

Τέλος, εν όψει της συνάντησης θεωρώ ότι θα ήταν οφέλιμο να γίνει καταγραφή των ερωτημάτων και παρατηρήσεων σας ώστε να πάμε οργανωμένοι στη συνάντηση με το δικηγόρο. Επίσης αν έχετε οποιαδήποτε ένσταση για το συγκεκριμένο δικηγόρο και θέλετε να προτείνεται κάποιον άλλον δεν έχω καμιά αντίρρηση να το συζητήσουμε.


Αυτά προς το παρόν. Σας χαιρετώ και ελπίζω στην ανταποκρισή σας.











Ακολουθούν οι παλιότερες αποφάσεις δικαστηρίων σε σχετικές υποθέσεις.


1η Υπόθεση

(Α΄ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)
Υπάλληλοι ΝΠΔΔ. Αναγνώριση προϋπηρεσίας μονίμου υπαλλήλου σε ΝΠΙΔ ή σε
ιδιώτη. Ανίσχυρη ως αντισυνταγματική η διάταξη του εδαφ. 3 της παρ. 1
του
άρθρου 16 του Ν. 1505/1984, κατά το μέρος που εξαιρεί τις υπηρεσίες που
αναγνωρίζονται συντάξιμες με τις διατάξεις περί διαδοχικής ασφαλίσεως
(του
Ν. 1405/1983) από τον υπολογισμό για την εξέλιξη των υπαλλήλων στα
μισθολογικά κλιμάκια και τη χορήγηση του χρονοεπιδόματος. Εφαρμοστέα,
αντί
της ανωτέρω διατάξεως, η διάταξη του άρθρου 16 παρ. 1 εδάφια 2 και 3 του
Ν.
1505/1984. Παραπομπή στην 7μελή σύνθεση.
3215/2001 ΣΤΕ (ΤΜ. ΣΤ΄) (313011)
-->

Α΄ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ
Αριθμός 3215/2001
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ ΣΤ΄

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 19 Μαρτίου 2001, με την
εξής σύνθεση: Π. Παραράς, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύων, σε
αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Εμμ. Δαρζέντας,
Α.
Συγγούνα, Σύμβουλοι, Β. Ραφτοπούλου, Β. Πλαπούτα, Πάρεδροι. Γραμματέας η
Κ.
Τζεδάκη.

Για να δικάσει την από 24 Απριλίου 1996 αίτηση:

του ...................................ο οποίος παρέστη με τον
δικηγόρο Κων/νο Μαρμαρινό (Α.Μ. 6582), που τον διόρισε με πληρεξούσιο,

κατά του ........................το οποίο παρέστη με τον δικηγόρο
Γεωργ. Σταθαρά (Α.Μ. 6344), που τον διόρισε με πληρεξούσιο.

Με την αίτηση αυτή ο αναιρεσείων επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ΄
αριθμ.
4908/1995 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της Εισηγήτριας,
Παρέδρου Β. Ραφτοπούλου.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του αναιρεσείοντος, ο
οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως και
ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τον πληρεξούσιο του αναιρεσιβλήτου
νοσοκομείου, ο οποίος ζήτησε την απόρριψή της.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε
αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι

Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α

Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο ν Ν ό μ ο

1. Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως έχουν καταβληθεί
τα
νόμιμα τέλη και το παράβολο (υπ΄ αριθμ. 3474249-50/1996 διπλότυπα
είσπραξης
Δ.Ο.Υ. Δικαστικών Εισπράξεων Αθηνών και υπ΄ αριθμ. 3120307, 3120308 και
3120520 ειδικά έντυπα παραβόλου).

2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται παραδεκτώς η αναίρεση της
υπ΄
αριθμ. 4908/1995 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία
απορρίφθηκε έφεση του ήδη αναιρεσείοντος υπαλλήλου του αναιρεσιβλήτου
Νοσοκομείου κατά της υπ΄ αριθμ. 12483/1992 αποφάσεως του Διοικητικού
Πρωτοδικείου Αθηνών. Με την τελευταία αυτή απόφαση είχε απορριφθεί αγωγή
του ιδίου, με την οποία είχε ζητήσει να αναγνωρισθεί ότι το Νοσοκομείο
όφειλε σ΄ αυτόν το ποσό των 615.776 δραχμών, ως αποζημίωση, λόγω της
παράνομης, κατ΄ αυτόν, παραλείψεως των οργάνων του να συνυπολογίσουν την
εκτός νοσοκομείου προϋπηρεσία του, ανερχόμενη σε 12 έτη, 6 μήνες και 3
ημέρες, στο χρόνο υπηρεσίας του για την κατάταξή του σε μισθολογικό
κλιμάκιο και τον καθορισμό του ποσοστού χρονοεπιδόματός του.

3. Επειδή, στο άρθρο 16 του Ν. 1505/1984 (Α΄ 194) ορίζεται ότι:
"1.
Ως υπηρεσία για την εξέλιξη των υπαλλήλων στα μισθολογικά κλιμάκια του
άρθρ. 3, τη χορήγηση του επιδόματος χρόνου υπηρεσίας του άρθρ. 9 και τον
προσδιορισμό των αποδοχών των υπαλλήλων της παρ. 2 του άρθρου 15 του
νόμου
αυτού υπολογίζεται: α) Η υπηρεσία που προσφέρθηκε στο Δημόσιο ή σε
Ν.Π.Δ.Δ.
ή Ο.Τ.Α. με σχέση δημόσιου δικαίου. β) Η προϋπηρεσία των υπαλλήλων σε
υπηρεσίες της προηγούμενης περίπτωσης α με σχέση εργασίας ιδιωτικού
δικαίου, εφόσον αναγνωρίζεται συντάξιμη από τον οικείο συνταξιοδοτικό
φορέα
ή έχει ληφθεί υπόψη για τη βαθμολογική ή με οποιοδήποτε τρόπο
μισθολογική
εξέλιξη του υπαλλήλου. γ) Η προϋπηρεσία των υπαλλήλων σε Ν.Π.Ι.Δ., η
οποία
έχει ληφθεί υπόψη, βάσει ειδικών διατάξεων, για διορισμό ή ένταξη ή
βαθμολογική ή με οποιοδήποτε τρόπο μισθολογική εξέλιξη ή αναγνωρίζεται
ως
συντάξιμη από τον οικείο συνταξιοδοτικό φορέα, με εξαίρεση τις υπηρεσίες
που αναγνωρίζονται συντάξιμες με τις διατάξεις του Ν. 1405/1983 (ΦΕΚ
180).
. ." (Η περίπτωση γ΄ αντικαταστάθηκε ως άνω από την παρ. 1 του άρθρ. 6
του
Ν. 1810/1988, Α΄ 223).

4. Επειδή, από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει ότι η προϋπηρεσία
μονίμου υπαλλήλου σε ν.π.ι.δ. ή σε ιδιώτη γενικά υπολογίζεται για την
εξέλιξη του υπαλλήλου στα μισθολογικά κλιμάκια και τον προσδιορισμό του
επιδόματος χρόνου υπηρεσίας, εφ΄ όσον η προϋπηρεσία αυτή είτε έχει
ληφθεί
υπ΄ όψιν, βάσει ειδικών διατάξεων, ως προσόν για το διορισμό ή την
ένταξη
του υπαλλήλου σε οργανική θέση μονίμου υπαλλήλου ή για τη βαθμολογική ή
μισθολογική του εξέλιξη σε τέτοια θέση, είτε αναγνωρίζεται ως συντάξιμη
από
τον οικείο συνταξιοδοτικό φορέα, όχι όμως κατά τις διατάξεις περί
διαδοχικής ασφαλίσεως του Ν. 1405/1983 (ΣτΕ 86/1997). Ειδικότερα, η
έννοια
της διατάξεως του εδαφ. γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 16 είναι ότι λαμβάνεται
υπ΄ όψιν για εξέλιξη στα μισθολογικά κλιμάκια ή για χορήγηση
χρονοεπιδόματος μόνον ο χρόνος προϋπηρεσίας που διανύθηκε σε ν.π.ι.δ., ο
οποίος αναγνωρίζεται ευθέως, δηλαδή χωρίς εξαγορά, ως συντάξιμος είτε
από
το Δημόσιο είτε από άλλους συνταξιοδοτικούς φορείς που διέπονται από το
ίδιο, όπως το Δημόσιο, κατά βάση, συνταξιοδοτικό καθεστώς, όχι δε και η
προϋπηρεσία σε ν.π.ι.δ. που αναγνωρίζεται ως συντάξιμη κατ΄ εφαρμογή της
νομοθεσίας περί διαδοχικής ασφαλίσεως (ν.δ. 4202/1961, ν. 1405/1983). Με
τη
ρύθμιση, όμως, αυτή, κατά παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως,
γίνεται αδικαιολόγητα δυσμενής διάκριση εις βάρος των υπαλλήλων που
εμπίπτουν στην ανωτέρω εξαίρεση, εκ μόνου του τυχαίου γεγονότος αλλαγής
του
ασφαλιστικού τους φορέως, έναντι των λοιπών υπαλλήλων του εδαφ. γ΄ της
παρ.
1, των οποίων η προϋπηρεσία σε ν.π.ι.δ. αναγνωρίσθηκε ευθέως ως
συντάξιμη,
αλλά και έναντι των υπαλλήλων του εδαφ. β΄ της ίδιας παραγράφου (με
προϋπηρεσία στο Δημόσιο, Ν.Π.Δ.Δ. ή Ο.Τ.Α. με σχέση εργασίας ιδιωτικού
δικαίου) για τους οποίους δεν γίνεται καμιά τέτοια διάκριση με κριτήριο
τον
τρόπο αναγνωρίσεως της προϋπηρεσίας τους ως συντάξιμης από τον οικείο
συνταξιοδοτικό φορέα. Κατά συνέπεια, η ανωτέρω διάταξη του εδαφ. γ΄ της
παρ. 1 του άρθρου 16 του Ν. 1505/1984, κατά το μέρος που εξαιρεί τις
υπηρεσίες που αναγνωρίζονται συντάξιμες με τις διατάξεις του Ν.
1405/1983
από τον υπολογισμό για την εξέλιξη των υπαλλήλων στα μισθολογικά
κλιμάκια
και τη χορήγηση του χρονοεπιδόματος, είναι ανίσχυρη και μη εφαρμοστέα.
Κατόπιν αυτού, ισχύει εν προκειμένω και είναι άμεσα εφαρμοστέος ο
κανόνας
των εδαφίων β΄ και γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 16 του Ν. 1505/1984, κατά
τον
οποίο υπολογίζεται ως υπηρεσία των υπαλλήλων η προϋπηρεσία τους, που
αναγνωρίζεται αδιακρίτως ως συντάξιμη από τον οικείο συνταξιοδοτικό
φορέα.

5. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, κατά τα εκτιθέμενα στην
αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, ο αναιρεσείων προσλήφθηκε από το
αναιρεσίβλητο
Νοσοκομείο στις 23.3.1983 ως πρακτικός μηχανικός και απασχολήθηκε σ΄
αυτό
με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου μέχρι τις 21.3.1988, οπότε και
διορίσθηκε σε μόνιμη οργανική θέση Υπομηχανικού κατηγορίας ΤΕ
(Τεχνολογικών
Εφαρμογών). Ακολούθως, ο αιτών, με την από 20.6.1990 αίτησή του, ζήτησε
από
το Νοσοκομείο να αναγνωρισθεί η προϋπηρεσία του που διανύθηκε σε
ν.π.ι.δ.
εκτός νοσοκομείου για την κατάταξή του σε ανώτερο μισθολογικό κλιμάκιο
και
τον υπολογισμό του χρονοεπιδόματος. Το αίτημα αυτό απορρίφθηκε από το
αναιρεσίβλητο Νοσοκομείο με την αιτιολογία ότι η προϋπηρεσία αυτή, η
οποία
διανύθηκε σε ν.π.ι.δ. εκτός νοσοκομείου και ήταν ασφαλισμένη για σύνταξη
γήρατος στον οικείο ασφαλιστικό φορέα (Ι.Κ.Α.), αναγνωρίσθηκε ως
συντάξιμη
σύμφωνα με τις διατάξεις της διαδοχικής ασφαλίσεως και συνεπώς, δεν
μπορούσε να αναγνωρισθεί ως χρόνος υπηρεσίας για την κατάταξη σε
μισθολογικό κλιμάκιο και τη λήψη του χρονοεπιδόματος, σύμφωνα με τα
οριζόμενα στο άρθρο 16 παρ. 1 εδ. γ΄ του Ν. 1505/1984, όπως
τροποποίηθηκε
από το άρθρο 6 του Ν. 1810/1988. Ο αναιρεσείων με την από 13.2.1991
αγωγή
του στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών υποστήριξε ότι εφόσον η
προαναφερόμενη προϋπηρεσία, για την οποία είχε ασφαλισθεί στο Ι.Κ.Α.,
αναγνωρίσθηκε ως συντάξιμη από τον νεώτερο συνταξιοδοτικό του φορέα (το
Ταμείο Ασφαλίσεως Προσωπικού Θεραπευτηρίου "ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ" Τ.Α.Π.Θ.Ε.) με
τις διατάξεις της διαδοχικής ασφαλίσεως του Ν.Δ. 4202/1961 και είχε
ληφθεί
υπόψη από το αναιρεσίβλητο Νοσοκομείο για τη χορήγηση μισθολογικών
παροχών
σ΄ αυτόν κατά τη διάρκεια της απασχολήσεώς του με σχέση εργασίας
ιδιωτικού
δικαίου, εσφαλμένα, κατ΄ αυτόν, είχε απορριφθεί το ως άνω αίτημά του και
τα
αρμόδια όργανα του Νοσοκομείου παρανόμως δεν υπολόγισαν τη σχετική
προϋπηρεσία του για την κατάταξή του σε μισθολογικό κλιμάκιο και τη
χορήγηση του επιδόματος χρόνου υπηρεσίας και από την εν λόγω παρανομία
είχε
ζημιωθεί κατά το συνολικό ποσό των 615.776 δραχμών, που ισούται με τις
αποδοχές που απώλεσε από την προαναφερόμενη παρανομία κατά το χρονικό
διάστημα από 21.3.1988 έως 31.12.1990. Το Διοικητικό Πρωτοδικείο με την
υπ΄
αριθμ. 12483/1992 απόφασή του απέρριψε την αγωγή ως αβάσιμη, με την
αιτιολογία ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν συνέτρεχε παρανομία, με
συνέπεια το αίτημα του αναιρεσείοντος για καταβολή αποζημιώσεως να μην
έχει
νόμιμο έρεισμα. Επί εφέσεως του ήδη αναιρεσείοντος κατά της πρωτοδίκου
αποφάσεως το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, με την υπ΄ αριθμ. 4908/1995 ήδη
αναιρεσιβαλλόμενη απόφασή του, επικυρώνοντας την πρωτόδικη, έκρινε ότι
νομίμως τα όργανα του Νοσοκομείου (ν.π.δ.δ.) αρνήθηκαν να
συνυπολογίσουν,
κατ΄ άρθ. 16 παρ. 1 εδ. γ΄ του Ν. 1505/1984 (όπως αντικαταστάθηκε από το
άρθ. 6 παρ. 1 του Ν. 1810/1988), την εκτός νοσοκομείου προϋπηρεσία του
αιτούντος που διανύθηκε σε ν.π.ι.δ., ασφαλίσθηκε στο Ι.Κ.Α. και
αναγνωρίσθηκε ως συντάξιμη κατά τις διατάξεις της διαδοχικής ασφαλίσεως
από
το Τ.Α.Π.Θ.Ε., είναι δε νομικώς αδιάφορο αν η αναγνώριση αυτή έγινε
σύμφωνα
με τις διατάξεις του Ν.Δ. 4202/1961 ή του μεταγενέστερου Ν. 1405/1983,
δεδομένου ότι η βούληση του νομοθέτη ήταν να αποκλεισθεί η προϋπηρεσία
στον
ιδιωτικό τομέα που αναγνωρίσθηκε ως συντάξιμη με τις διατάξεις της
διαδοχικής ασφαλίσεως και επομένως, δεν συνέτρεχε στην προκειμένη
περίπτωση
η παράνομη παράλειψη που επικαλείται ο αιτών, με συνέπεια το αίτημα για
καταβολή αποζημιώσεως να μην είναι βάσιμο. Εν όψει αυτών, το δικάσαν
δικαστήριο απέρριψε την έφεση του αιτούντος.

6. Επειδή, σύμφωνα με όσα έχουν εκτεθεί σε προηγούμενη σκέψη, η
κατά
τ΄ ανωτέρω κρίση του δικάσαντος δικαστηρίου δεν είναι ορθή, διότι
εφήρμοσε
την κατά την άποψη του Τμήματος ανίσχυρη διάταξη του εδαφ. γ΄ της παρ. 1
του άρθρου 16 του Ν. 1505/1984, με την οποία, κατά παραβίαση της αρχής
της
ίσης μεταχειρίσεως, που καθιερώνει το άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος,
θεσπίζεται ρύθμιση αδικαιολόγητα δυσμενής εις βάρος των υπαλλήλων, των
οποίων η προϋπηρεσία σε ν.π.ι.δ. αναγνωρίζεται ως συντάξιμη με τις
διατάξεις της διαδοχικής ασφαλίσεως, όπως ο αιτών, του οποίου η εκτός
νοσοκομείου προϋπηρεσία σε ν.π.ι.δ., που είχε ασφαλισθεί στο Ι.Κ.Α.,
αναγνωρίσθηκε ως συντάξιμη από το Τ.Α.Π.Θ.Ε. κατά τις διατάξεις της
διαδοχικής ασφαλίσεως. Υπό τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα βάσιμα
προβάλλονται, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή. Λόγω, όμως, της
σημασίας του κατά τ΄ ανωτέρω ανακύψαντος ζητήματος συνταγματικότητας ή
μη
της εφαρμοσθείσας διατάξεως, το Τμήμα κρίνει ότι η υπόθεση αυτή πρέπει
να
παραπεμφθεί στην επταμελή του σύνθεση, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 5 του
π.δ. 18/1989 (Α΄ 8), ενώπιον της οποίας ορίζει ως εισηγητή την Πάρεδρο
Β.
Ραφτοπούλου και δικάσιμο την 3η Δεκεμβρίου 2001.

Δ ι ά τ α ύ τ α

Παραπέμπει την υπόθεση στην επταμελή σύνθεση του Τμήματος ενώπιον
της οποία ορίζει ως εισηγητή την Πάρεδρο Β. Ραφτοπούλου και δικάσιμο την
3η
Δεκεμβρίου 2001.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 29 Μαρτίου 2001 και η απόφαση
δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στις 24 Σεπτεμβρίου 2001.

Ο Προεδρεύων Σύμβουλος Η Γραμματέας


Π. Παραράς Κ. Τζεδάκη


2η Υπόθεση







ΕΔΚΑ/1994 (494)
Υπάλληλοι ΝΠΔΔ. Χρόνος προϋπηρεσίας. Προσμετράται για τον υπολογισμό
του μισθού και του χρονοεπιδόματος ο χρόνος κάθε προϋπηρεσίας η οποία
απαιτείται ως προσόν για την πρόσληψη στο ΝΠΔΔ. Διορισμός ιατρού στο
Πανεπιστήμιο Αθηνών. Προσμέτρηση της προϋπηρεσίας του στο εργαστήριο
Μικροβιολογίας του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου ανεξάρτητα από
την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών για τον χρόνο αυτό. Αγωγή
αποζημίωσης για την διαφορά μισθού και χρονοεπιδόματος. Αδικοπραξία των
οργάνων του Δημοσίου συνιστά και μόνη η παράβαση του νόμου χωρίς να
απαιτείται δόλος ή γνώση από μέρους τους.
2572/1993 ΔΕΦ ΑΘ ( 70120)
Διοικ. Εφετείου Αθηνών 2572/1993
Πρόεδρος: ΕΜΜ. ΒΟΙΚΛΗΣ
Εισηγητής: ΕΛΕΝΗ ΝΕΡΟΥΛΗ
Δικηγόροι: Μαρία Κυριαζή, Ι. Καψιμάλλης

Η εκκαλούσα, με την έφεσή της, για την οποία κατέβαλε το νόμιμο
παράβολο (βλ. ειδικά έντυπα κατάθεσης 298553, 1741559 και 352369, της
28.4.1993), ζητά παραδεκτώς να εξαφανιστεί η 2995/1991 οριστική απόφαση
του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθήνας, με την οποία απορρίφθηκε
κατ' ουσία αγωγή της (άρθρων 105, 106 ΕισΝΑΚ), η οποία ασκήθηκε ενώπιον
του παραπάνω Δικαστηρίου, κατ' εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 9 (παρ.
4) του Ν. 1649/1986 (φ. 149), μετά την τελεσίδικη απόρριψη, για έλλειψη
δικαιοδοσίας ενόψει των ρυθμίσεων του Ν. 1406/1983 (φ. 182), ένδικου
βοηθήματος με το ίδιο περιεχόμενο, που είχε ασκηθεί προηγουμένως
ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αθήνας (απόφαση 1789/1990). Με την αγωγή της
αυτή ζητούσε να υποχρεωθεί το ήδη εφεσίβλητο νομικό πρόσωπο να της
καταβάλει ως αποζημίωση, νιμιμοτόκως, ποσό δρχ. 145.200, προς
αποκατάσταση της ζημιάς που είχε υποστεί εξαιτίας της ιστορούμενης στην
αγωγή παράνομης συμπεριφοράς των οργάνων του καθού, η οποία συνίστατο
στον, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 16 του Ν. 1505/1984, μη
υπολογισμό του χρόνου προϋπηρεσίας της και τη, συνεπεία τούτου, μη
καταβολή σ' αυτήν, κατά το χρονικό διάστημα 1.1.1988 - 30.4.1990, του
μισθού του αντίστοιχου μισθολογικού κλιμακίου και του αναλόγου
χρονοεπιδόματος.

Με το άρθρο 16 του Ν. 1505/1984 "Αναδιάρθρωση προσωπικού της δημόσιας
Διοίκησης κ.λπ." (φ. 194) στις διατάξεις του οποίου, κατ' άρθρο 1 του
ίδιου νόμου, υπάγονται οι μόνιμοι και δόκιμοι πολιτικοί υπάλληλοι του
Δημοσίου και των νομικών προσώπων δημόσιου δικαίου, ορίζονται τα εξής:
"1. Ως υπηρεσία για την εξέλιξη των υπαλλήλων στα μισθολογικά κλιμάκια
του άρθρου 3, τη χορήγηση του επιδόματος χρόνου υπηρεσίας του άρθρου 9
και τον προσδιορισμό των αποδοχών των υπαλλήλων της παρ. 2 του άρθρου
15 του νόμου αυτού, υπολογίζεται: α) η υπηρεσία που προσφέρθηκε στο
Δημόσιο ή σε Ν.Π.Δ.Δ. ή στα με σχέση εργασίας δημόσιου δικαίου, β) η
προϋπηρεσία των υπαλλήλων σε υπηρεσίες της προηγούμενης περίπτωσης α'
με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, εφόσον αναγνωρίζεται ως συντάξιμη
από τον οικείο συνταξιοδοτικό φορέα ή έχει ληφθεί υπόψη για τη
βαθμολογική ή με οποιονδήποτε τρόπο μισθολογική εξέλιξη του υπαλλήλου,
γ) ... 2. ... 3. ... 4. Προϋπηρεσίες των περιπτώσεων β' και γ' της
παραγράφου 1 του άρθρου αυτού, που λαμβάνονται υπόψη για την εξέλιξη
στα μισθολογικά κλιμάκια ή για χρονοεπίδομα, υπολογίζονται και για την
αποχώρηση του υπαλλήλου λόγω συμπληρώσεως 35ετίας". Εξάλλου, κατ' άρθρο
12 (παρ. 2) του Ν. 1041/1979 "Κώδιξ πολιτικών και στρατιωτικών
συντάξεων (φ. 292), "λογίζεται ως συντάξιμος, προσμετρούμενος εις την
λοιπήν συντάξιμον υπηρεσίαν και ο χρόνος των κάτωθι προϋπηρεσιών των
δημοσίων υπαλλήλων: α)..., β)..., γ) ο χρόνος πάσης προϋπηρεσίας, εφ'
όσον αύτη και καθ' όσον χρονικόν διάστημα απαιτείται ως προσόν δια την
πρόσληψιν του υπαλλήλου εις δημοσίαν υπηρεσίαν...". Περαιτέρω, κατά τις
διατάξεις των άρθρων 6 και 7 του Ν. 5343/1932 "Οργανισμός Πανεπιστημίου
Αθηνών", το προσωπικό γενικά του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο οποίο
περιλαμβάνονται και "οι παρασκευαστές εργαστηρίων", έχει την ιδιότητα
του δημόσιου υπαλλήλου. Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 2 (παρ. 3) του Α.Ν.
553/1968 "Περί του βοηθητικού διδακτικού προσωπικού των ανωτάτων
εκπαιδευτικών ιδρυμάτων" (φ. 210): "παρασκευαστής εργαστηρίου ή
μουσείου, διορίζεται ο ... ή ο κεκτημένος απολυτήριον γυμνασίου ή μέσης
τεχνικής σχολής και ειδικήν εμπειρίαν".

Κατά την έννοια της πρώτης από τις προαναφερόμενες διατάξεις,
απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση, βάσει αυτής, προϋπηρεσίας
υπαλλήλου με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου στο Δημόσιο, σε Ν.Π.Δ.Δ.
ή σε ΟΤΑ, είναι η παροχή της με σχέση εξαρτημένης εργασίας, εφόσον
συντρέχουν δε οι προϋποθέσεις της υπηρεσιακής εξάρτησης, είναι
αδιάφορος ο τρόπος με τον οποίο καθορίζεται και καταβάλλεται ο
παρεχόμενος μισθός (ΣτΕ 4864/1988, 2166/1983). Από την ίδια, εξάλλου
διάταξη (με την οποία ορίζεται ρητώς ότι η προϋπηρεσία που λαμβάνεται
υπόψη για την εξέλιξη των υπαλλήλων στα μισθολογικά κλιμάκια κ.λπ.
ταυτίζεται με εκείνη που λαμβάνεται υπόψη κατά την αποχώρηση των
υπαλλήλων λόγω 35ετίας), σε συνδυασμό και με τη διάταξη του άρθρου 12
(παρ. 2 περ. γ') του Ν. 1041/1979, συνάγεται ότι, ως συντάξιμη
προϋπηρεσία η οποία, βάσει της προαναφερόμενης διάταξης (άρθρο 16 παρ.
1 περ. β' Ν. 1505/1984), μπορεί να αναγνωριστεί, νοείται και εκείνη
που απαιτείται και έχει ληφθεί υπόψη ως προσόν διορισμού, άσχετα από το
αν, για την προϋπηρεσία αυτήν, έχουν ή όχι καταβληθεί ασφαλιστικές
εισφορές, και χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη αναγνώρισή της ως
συντάξιμης.

Ενόψει τούτων, κατ' εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 16
(παρ. 1 περ. β') του Ν. 1505/1984, το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι,
για να αναγνωριστεί, σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, η προϋπηρεσία (στο
Εργαστήριο Μικροβιολογίας του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου
Αθηνών), της εκκαλούσας, ως παρασκευάστριας, έπρεπε η παραπάνω
προϋπηρεσία της να έχει προηγουμένως αναγνωριστεί ως συντάξιμη, και με
την αιτιολογία αυτή απέρριψε, όπως προεκτέθηκε, την αγωγή της (άρθρων
105 και 106 του ΕισΝΑΚ). Για το λόγο αυτόν, που προβάλλεται βάσιμα,
πρέπει η εκκαλούμενη απόφαση να εξαφανιστεί, να αποδοθεί στην εκκαλούσα
το παράβολο, η δε υπόθεση να διακρατηθεί και να εκδικαστεί από το
Δικαστήριο τούτο σε πρώτο και τελευταίο βαθμό.

Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της
δικογραφίας, το εναγόμενο νομικό πρόσωπο δεν έλαβε υπόψη, και έτσι δεν
συνυπολόγισε (κατ' άρθρο 16 παρ. 1 περ. β' του Ν. 1505/1984), τον, κατά
το χρονικό διάστημα 1.9.1969 - 12.12.1972, χρόνο προϋπηρεσίας της
ενάγουσας, ως παρασκευάστριας στο Εργαστήριο Μικροβιολογίας του
Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κι αυτό, επειδή, σύμφωνα με
την από 6.11.1986 απόφαση της Πανεπιστημιακής Συγκλήτου, για την
αναγνώριση προϋπηρεσίας βάσει της παραπάνω διάταξης, πρέπει η
προϋπηρεσία αυτή να έχει "ασφαλιστική κάλυψη". Από τα ίδια στοιχεία της
δικογραφίας, περαιτέρω, προκύπτει ότι η ενάγουσα, κατά το χρόνο της πιο
πάνω προϋπηρεσίας της, προσέφερε εξαρτημένη εργασία (βλ. τη βεβαίωση με
χρονολογία 28.2.1986 του Διευθυντή του προαναφερόμενου Εργαστηρίου -
καθηγητή Ι. Παπαβασιλείου, καθώς και το από 13.11.1989 έγγραφο του
ίδιου), ενώ, εξάλλου, η προϋπηρεσία της αυτής (σύμφωνα με απόφαση του
Τμήματος Ιατρικής, η οποία είχε ληφθεί κατά τη συνεδρία του της
11.12.1985), είχε ληφθεί υπόψη ως ειδική εμπειρία για το διορισμό της
ενάγουσας.

Ενόψει τούτων και, εφόσον, όπως προπαρατέθηκε, για την αναγνώριση
(κατ' άρθρο 16 παρ. 1 περ. β' Ν. 1505/1984), του παραπάνω χρόνου
προϋπηρεσίας δεν ήταν απαραίτητη η ασφαλιστική του κάλυψη, ενώ,
εξάλλου, ο χρόνος αυτός (κατά τον οποίο η ενάγουσα είχε παράσχει
εξαρτημένη εργασία - πράγμα που, άλλωστε, δεν αμφισβητείται) είχε
ληφθεί υπόψη ως ειδική εμπειρία για το διορισμό της και, επομένως,
λογίζεται ως συντάξιμος κατά την κείμενη συνταξιοδοτική νομοθεσία, η
άρνηση του εναγομένου να υπολογίσει, κατ' εφαρμογή της μνημονευόμενης
διάταξης, την πιο πάνω προϋπηρεσία και, συνακόλουθα, να καταβάλει στην
ενάγουσα κατά το χρονικό διάστημα 1.1.1986 - 30.4.1990, το μισθό του
αντίστοιχου μισθολογικού κλιμακίου και το ανάλογο χρονοεπίδομα, είναι
μη νόμιμη. Από την παράνομη δε αυτή συμπεριφορά των οργάνων του
εναγομένου, η οποία και τελεί σε αντικειμενικό αιτιώδη σύνδεσμο προς το
αναφερόμενο στην αγωγή ζημιογόνο αποτέλεσμα, ανακύπτει υποχρέωση τούτου
προς αποκατάσταση της ζημιάς που η ενάγουσα είχε υποστεί κατά το πιο
πάνω χρονικό διάστημα και η οποία (ζημιά) ανέρχεται, συνολικά, στο μη
αμφισβητούμενο ποσό των 145.200 δρχ., δηλαδή σε ποσό ίσο προς τη
διαφορά του μισθού και του χρονοεπιδόματος που αυτή θα έπαιρνε αν είχε
υπολογιστεί η προαναφερόμενη προϋπηρεσία της. Πρέπει, συνεπώς το
εναγόμενο να υποχρεωθεί να της καταβάλει νομιμοτόκως (μια και έχει
καταβληθεί το ανάλογο δικαστικό ένσημο), το παραπάνω ποσό, κατά
παραδοχή έτσι της αγωγής, τα αντίθετα δε που προβάλλονται είναι
απορριπτέα ως αβάσιμα.

Ειδικότερα, ο ισχυρισμός του εναγομένου, κατά τον οποίο, στην
υποκείμενη περίπτωση, δεν στοιχειοθετείται αδικοπραξία των οργάνων του,
επειδή αυτά πίστευαν και πιστεύουν ότι η μνημονευόμενη προϋπηρεσία της
ενάγουσας δεν υπολογίζεται για τον καθορισμό του ύψους των αποδοχών
της, πρέπει να απορριφθεί ως νόμω αβάσιμος. Και τούτο γιατί, σύμφωνα με
τις συνδυαζόμενες διατάξεις των άρθρων 53 (παρ. 2 περ. γ') του Π.Δ.
341/1978 (φ. 71) και 48 του κωδ. Π.Δ. 18/1989 (φ. 8), η παράβαση και
μόνη (όπως εδώ) του νόμου, εφόσον συντρέχουν βέβαια και οι λοιπές
προϋποθέσεις, συνιστά αδικοπραξία (δημοσίου δικαίου) κατά την έννοια
των άρθρων 105 και 106 του ΕισΝΑΚ.

Περαιτέρω, το εναγόμενο ισχυρίζεται ότι δεν είχε προσλάβει ποτέ, με
οποιαδήποτε σχέση, την ενάγουσα, την ύπαρξη της οποίας ως υπαλλήλου
αγνοούσε ώσπου να διοριστεί, αφού ούτε μισθό της κατέβαλε, ούτε το
προσωπικό γνώριζε τίποτε γι' αυτήν. Ομως, εφόσον το Εργαστήριο
Μικροβιολογίας του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου,
κατά τα πιο πάνω, είχε διανυθεί η προϋπηρεσία της ενάγουσας,
περιλαμβάνεται (κατά τις συνδυαζόμενες διατάξεις των άρθρων 9 παρ. 1,
281, 289 και 296 του Ν. 5343/1932), στα παραρτήματά του, η δε
τελευταία, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στα προαναφερόμενα έγγραφα του
Διευθυντή του Εργαστηρίου τούτου, "μισθοδοτούνταν από τις τακτικές
πιστώσεις του Εργαστηρίου Μικροβιολογίας κάθε μήνα", ο παραπάνω
ισχυρισμός είναι, ανεξάρτητα από το ότι, όπως έχει προπαρατεθεί, για
την αναγνώριση της μνημονευόμενης προϋπηρεσίας είναι αδιάφορος ο τρόπος
με τον οποίο καθορίζεται και καταβάλλεται ο παρεχόμενος μισθός,
απορριπτέος ως νόμως και ουσία αβάσιμος.

Κατ' ακολουθία, πρέπει να γίνει δεκτή η αγωγή, σύμφωνα με όσα
ορίζονται ειδικότερα στο διατακτικό. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα και των
δύο βαθμών πρέπει, σύμφωνα με τις συνδυαζόμενες διατάξεις των άρθρων 4
του Ν. 1406/1983 και 82 (παρ. 3) του Π.Δ. 341/1978, να συμψηφιστούν,
λόγω της διαπιστούμενης εύλογης αμφιβολίας των διαδίκων για την έκβαση
της δίκης.








3η Υπόθεση







ΘΕΜΑΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΣΤΕ/1989 (1278)
ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΙ
Χ. ΑΠΟΔΟΧΕΣ
Α. Κατάταξη σε Μ.Κ.Ν. 1505/84
α. Γενικώς...............................................77-107
β. Συνυπολογισμός επιδομάτων.............................108-114
γ. Αναγνώριση προϋπηρεσίας...............................115-122
Β. Επίδομα μεταπτυχιακών σπουδών............................123-124
Γ. Επίδομα αλλοδαπής (υπαλλήλων Υπ. Εξ.)....................125-131
Δ. Επίδομα ειδικών συνθηκών.................................132-135
Ε. Επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας.................136
ΣΤ. Προσωρινό επίδομα........................................137-155
Ζ. Μετεκπαιδευομένων υπαλλήλων..............................156-161
Η. Υπερωριακή αποζημίωση
Θ. Περικοπή μισθού..........................................162-164

Χ. ΑΠΟΔΟΧΕΣ
(Εκπαιδ. 138-9, 395-8)
Α. Κατάταξη σε Μ.Κ. Ν. 1505/84
α. Γενικώς

(βλ. Αίτ. Ακυρ. 279, 1069-1071, Εκπ. 399, Εφ. 34, 115,
Υπαλλ. Δικαστ. 19-24)
#77.- Ο Ν. 1505/84 αποσυνδέει την μισθολογικήν εξέλιξιν των δημ.
υπαλλήλων από τον βαθμόν τους και προβλέπει, προκειμένου να
προσδιορισθή ο μισθός αυτών, την κατάταξίν των εις μισθολογικά
κλιμάκια (Μ.Κ.), αρχόμενα εκ του 28ου και καταλήγοντα εις το 1ον Μ.Κ.,
του εισαγωγικού και καταληκτικού Μ.Κ. ποικίλλοντος αναλόγως του
κλάδου εις τον οποίον ανήκουν οι υπάλληλοι, 976, 1867-70, 3777-8/89.
#78.-... ειδικώτερον, οι ανήκοντες εις τον κλάδον Μ.Ε.
εξελίσονται μισθολογικώς εις 19 Μ.Κ. και δη οι έχοντες απολυτήριον
τριταξίου Γυμνασίου με εισαγωγικόν κλιμάκιον το 26ον και καταλητικόν
το 11ον, οι έχοντες απολυτήριον Λυκείου ή εξαταξίου Γυμνασίου ή
πτυχίον Μέσης Τεχνικής Σχολής, με εισαγωγικόν το 24ον και καταλητικόν
το 9ον και οι έχοντες πτυχίον Τεχνικών Σχολών, αι οποίαι κατηργήθησαν
με τον Ν. 576/77, ή άλλον ισότιμον, με εισαγωγικόν το 23ον και
καταληκτικόν το βον Μ.Κ., 1867-70/89.

#79.- Κατ' άρθρ. 1, 3 παρ. παρ. 3 περ. α', β', 7 περ. α', β' Ν.
1505/84, παρ. 16 της 111624/4076/20.11.85 κοινής αποφάσεως του
υπουργού Παιδείας της Κυβερνήσεως και του αναπλ. υπ. Οικονομικών,
κυρωθείσης με άρθρ. 12 Ν. 1643/86, για την κατάταξη των υπαλλήλων των
διαφόρων κλάδων στα μισθολογικά κλιμάκια του Ν. 1505/84 λαμβάνεται υπ'
όψιν το προσόν το οποίο απαιτείτο από τις οικείες οργανικές διατάξεις
για το διορισμό ή την ένταξη των κατατασσομένων υπαλλήλων στον κλάδο
στον οποίο υπηρετούσαν κατά την έναρξη ισχύος του Ν. 1505, 1867-8,
3777-8/89.

#80.-... η ισχύς δε της ανωτέρω κοινής υπουργικής αποφάσεως
ανατρέχει (παρ. 17 αυτής) στην έναρξη ισχύος του Ν. 1505/84, 1867-8,
3777-8/89.

#80.-... ο Νόμος δε 1643/86, με τον οποίον εκυρώθη η απόφαση αυτή
(άρθρ. 12), ως γνησίως ερμηνευτικός έχει, κατ' άρθρ. 77 παρ. παρ. 1,
2 Συντ., αναδρομικήν ισχύν, και, ως εκ τούτου, παρέχει έγκυρο έρεισμα
στις προ αυτού εκδοθείσες, κατ' εφαρμογή του Ν. 1505/84 διοικητικές
πράξεις, 1867-8, 3777-8/89.

#82.-... εξ άλλου, ο Ν. 1476/84 προέβλεψε τον διορισμόν εις οργα-
νικάς θέσεις μονίμων υπαλλήλων του προσωπικού που υπηρετούσε κατά την
δημοσίευσίν του εις το Δημόσιον, το Ν.Π.Δ.Δ. και τους Ο.Τ.Α. με σχέσιν
εργασίας ιδιωτικού δικαίου, του τοιούτου διορισμού λαμβάνοντος χώραν
σε Θέσεις κλάδου αντιστοίχου προς την ειδικότητα και τους όρους με
τους οποίους έκαστος διοριζόμενος είχε προσληφθή ή με τα καθήκοντα τα
οποία ήσκει αναλόγως προς τα τυπικά ή ουσιαστικά του προσόντα,
1867-8/89.

#83.-... συνεπώς, υπάλληλος Δ/νσεως Εγγείων Βελτιώσεων με σχέσιν
εργασίας ιδιωτικού δικαίου, νομίμως εν συνεχεία διωρίσθη (κατά τον Ν.
1476/84) εις οργανική θέσιν μονίμου υπαλλήλου υπ. Γεωργίας Κλάδου
Μ.Ε.4 Λογιστικού με εισαγωγικόν κλιμάκιον το 24ον ως κάτοχος
απολυτηρίου Γυμνασίον, 1867-8/89.
#84.-... διότι είναι μεν αληθές ότι η ανωτ. υπάλληλος είναι
κάτοχος και πτυχίου Τεχνικής Σχολής καταργηθείσης δια του Ν. 576/77,
πλην όμως υπό του κατά την έναρξιν ισχύος του Ν. 1505/84 ισχύοντος
Οργανισμού του υπ. Γεωργίας το εν λόγω πτυχίον δεν απητείτο ως τυπικόν
προσόν διορισμού εις τον Κλάδον Μ.Ε.4 Λογιστικού, της σχετικής
διατάξεως (άρθρ. 183 Π.Δ. 437/77) απαιτούσης ως τυπικά προσόντα
διορισμού εις τον εν λόγω κλάδον απολυτήριον Μέσης Δημοσίας Εμπορικής
Σχολής ή απολυτήριον εξαταξίου Γυμνασίου ή Λυκείου ή άλλου, ισοτίμου
σχολείου, 1867-8/89.
#85.-... εξ άλλου, αφού κατ' άρθρ. 63 παρ. 4 Υ.Κ. (Π.Δ. 611/77)
-εφαρμοστέο διότι το π.Δ/γμα 1172/77, βάσει του οποίου έγινε η μετα
τον αρχικό διορισμό κατάταξη του εκκαλούντος στον κλάδο Μ.Ε. 18, δεν
προέβλεψε ειδικά τυπικά προσόντα για την είσοδο στον κλάδο αυτό-
απαιτείται, μεταξύ άλλων, ως τυπικό προσόν για την είσοδο στον κλάδο
Μ.Ε., στον οποίο υπηρετούσε ο εκκαλών, Επιστάτης Καθαριότητας Δήμου,
κατα την θέση σε ισχύ του Ν. 1505/84, ορισμένη ειδικότητα ή εμπειρία,
την οποία ο εκκαλών με την εφεσή του ισχυρίζεται ότι διέθετε κατά την
κατάταξή του στον Κλάδο αυτό (Μ.Ε. 18), έπρεπε η Διοίκηση να εξετάσει
τη συδνρομή ή όχι στο πρόσωπο του εκκαλούντος του τυπικού αυτού
προσόντος και σε καταφατική περίπτωση να προβεί σε κατάταξή του σε
μισθολογικό κλιμάκιο του άρθρ. 3 παρ. 3 περ. β' Ν. 1505/84
(μειοψ.), 3777/89.

#86.-... εφ' όσον, λοιπόν, δεν έπραξε αντό, αλλά θεώρησε ότι απε-
κλείετο, εν πάσει περιπτώσει, να προβεί σε κατάταξή του σε κλιμάκιο
της περιπτώσεως αυτής, έπρεπε να ακυρωθεί ως αναιτιολόγητη η επίδικη
κατάταξη του εκκαλούντος σε μισθολογικό κλιμάκιο, 3777/89.

#87.- Κατ' άρθρ. 24 παρ. παρ. 1, 2, 4 Ν. 1505/84, η κατάταξη
υπαλλήλου σε Μ.Κ. ανώτερο αυτού στο οποίο δικαιούται να καταταγή με
βάση τον χρόνο υπηρεσίας του, επιτρέπεται μόνο κατ' εξαίρεσιν, 560,
1793/89.

#88.-... όταν δηλ. ο μισθός του μετα την κατάταξη βάσει του χρόνου
υπηρεσίας είναι μικρότερος του λαμβανομένου κατά τον χρόνο της
κατατάξεως, 560, 1793/89.

#89.-... στην περίπτωση αντή, επιβάλλεται η κατάταξη σε Μ.Κ. οι
αποδοχές του οποίου να καλύπτουν τον μισθό που ο υπάλληλος θα ελάμβανε
κατά τον χρόνο της κατατάξεως, όπως ο μισθός αυτός προσδιορίζεται με
την ίδια διάταξη, 560, 1793/89.

#90.-... η οποία έχει ως σκοπό να αποτρέψη το δυσμενές ενδεχόμενο
η νέα ρύθμιση του μισθολογίου να επιφέρη, τελικά, μείωση των αποδοχών
του υπαλλήλου, 560. 1793/89.

#91.-... εξ άλλου, η κατάταξη αυτή σε Μ.Κ. με βάση τις αποδοχές
και όχι τον χρόνο υπηρεσίας, είναι εντελώς ισότιμη με την κατάταξη
βάσει του χρόνου υπηρεσίας, 560/89.

#92.-... και δεν μπορεί να θιγή εκ των υστέρων μόνο επειδή χορη-
γήθηκαν στον υπάλληλο πρόσθετες αποδοχές οποιασδήποτε φύσεως, 560/89.

#93.-... ή επαναχορηγήθησαν επιδόματα τα οποία, αν και είχαν
καταργηθή κατα τον χρόνο της κατατάξεως, είχαν εν τούτοις συνυπο-
λογισθή για την κατάταξη βάσει των αποδοχών, 560/89.

#94.- Κατ' άρθρ. 3 παρ. 4 Ν. 1505/84, 63 παρ. 3 Π.Δ. 611/77,
προκειμένης κατατάξεως σε Μ.Κ. των υπαλλήλων ΑΡ, ως "πτυχίο" νοείται ο
τίτλος που χορηγείται από ανώτερες ημεδαπές σχολές ή ισότιμες σχολές
της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, 976/89.

#95.- Κατ' άρθρ. 3 παρ. 3 Ν. 1505/84, παρ. παρ. 16, 17 κοινής
αποφ. Ι 11624/4076/20.11.85 υπ. Προεδρ. και αναπλ. υπ. Οικονομ. (12 Ν.
1643/ 86), νομίμως η εφεσίβλητος, υπάλληλος του Υπ. Γεωργίας Κλάδου
Μ.Ε., κατετάγη κατα την μονιμοποίησή της (2 Ν. 1476/84) στο εισαγωγικό
Μ.Κ. 24 του Ν. 1505/84 βάσει του τυπικού προσόντος που απητείτο για
τον διορισμό της στον ανω κλάδο σύμφωνα με τις οργανικές διατάξεις που
ίσχυαν κατά την έναρξη ισχύος του Ν. 1505/84 (άρθρ. 183 Οργαν. Υπ.
Γεωργ. Π.Δ. 433/77), 1869-70/89.
#96.-... και όχι βάσει τυχόν άλλου ηυξημένου τυπικού προσόντος το
οποίο αυτή διέθετε χωρίς να απαιτείται για τον κατα τα άνω διο- ρισμό
της, 1869-70/89.

#97.-... ή το οποίο αυτή απέκτησε μεταγενεστέρως (1352, 2719/88),
1869-70/89.

#98.- Εφόσον η δημοσίευση του Ν. 1505/84 κατέλαβε τον εφεσίβλητο
στον Κλάδο Α.Ρ.9 και όχι στον Μ.Ε. έπρεπε η κατάταξη του να γίνει στον
κλάδο Α.Ρ. και όχι στον κλάδο Μ.Ε. (βλ. άρθρ. 3 Ν. 1505/84 και 6 Ν.
828/78), 2975/89.

#99.- Ανεπαρκώς αιτιολογημένη η κατάταξη του αιτούντος στο 16 Μ.Κ.
κατ' άρθρ. 3 παρ. 3α' Ν. 1505/84 κατά το μέτρο που δεν εφαρμόσθηκε γι'
αυτόν το αρθρ. 3 παρ. 3 β' του ιδίου Νόμου, διότι ο αιτών υπηρετούσε
μεν αρχικώς στον κλάδο Σ.Ε.2 (επιστατών καθαριότητος) για την είσοδο
στον οποίο απαιτείτο ως τυπικό προσόν το απολυτήριο Δημοτικού
σχολείου, κατετάγη όμως στη συνέχεια στον κλάδο Μ.Ε. 18, για την
είσοδο στον οποίο, εφ' όσον δεν προβλέφθηκαν ειδικά τυπικά προσόντα
από το Π.Δ. 1172/77 βάσει του οποίου έγινε η κατάταξη, θα πρέπει να
θεωρηθούν ως τέτοια προσόντα τα απαιτούμενα κατ' άρθρ. 63 παρ. 4 Υ.Κ.
(Π.Δ. 611/77) για τον διορισμό στον κλάδο Μ.Ε., ήτοι μεταξύ άλλων,
ορισμένη ειδικότητα ή εμπειρία, τα οποία ο αιτών ισχυρίζεται ότι
διέθετε κατά την κατάταξή του στον κλάδο αυτό και των οποίων τη
συνδρομή όφειλε να εξετάσει η Διοίκηση, και σε καταφατική περίπτωση να
κατατάξει τον αιτούντα σε Μ.Κ. του άρθρ. 3 παρ. 3 β' Ν. 1505/84,
3778/89.

#100.-... ως εκ τούτου εξαφανισθείσης της προσβαλλομένης αποφάσεως
του Διοικητικού Εφετείου που έκρινε αντιθέτως, το Δικαστήριο δικάζει
κατ' άρθρ. 5 παρ. 9 Ν. 702/77 την αίτηση ακυρώσεως και την αποδέχεται
για τους ανωτέρω λόγους, ακυρώνει δε για τους ίδιους λόγους το
προσβληθέν δελτίο κατατάξεως του αιτούντος, 3778/89.

#101.- Κατ' άρθρ. 3, 7, 8, 24 παρ. 1, 2, 3 Ν. 1505/84 για τον
καθορι- σμό του συνόλου των αποδοχών που ο υπάλληλος δικαιούται κατά
τη δημοσίευση του Νόμου αυτού προς τις αποδοχές που προκύπτουν από την
εφαρμογή του τελευταίου και συναγωγή του μισθολογικού κλιμακίου
διατηρώντας ενδεχομένως και τη διαφορά του άρθρ. 24 παρ. 3, ως
προσωποπαγές επίδομα υπολογίζεται, μεταξύ άλλων, και το ποσό για
αποζημίωση υπερωριακής εργασίας που ο υπάλληλος αυτός έπαιρνε τακτικά
και σταθερά κάθε μήνα και επί δέκα τουλάχιστον μήνες κατά το τελευταίο
προ της ισχύος του Νόμου αιτού 12μηνο, 1427/89.

#102.-... ο υπολογισμός όμως αυτός, όπως ρυθμίζεται από το άρθρ.
24 παρ. 2, εξαρτώμενος από το συμπτωματικό γεγονός της συμμετοχής του
υπαλλήλου σε υπερωριακή εργασία που συνδέεται προς περιστασιακές ή
πρόσθετες ανάγκες εκάστης δημόσιας υπηρεσίας και επιλογές των
προϊσταμένων κλιμακίων ως προς τον τρόπο και την έκταση ικανοποιήσεως
των αναγκών αυτών, έχει ως σννέπεια την ένταξη σε διαφορετικά
μισθολογικά κλιμάκια ή την δημιουργία άνισου ύψους διαφορών, ως
προσωποπαγών επιδομάτων σε περίπτωση κατατάξεως στο τελευταίο
μισθολογικό κλιμάκιο, 1427/89.
#103.-... δεδομένου ότι άλλοι μεν υπάλληλοι μιας υπηρεσίας είχαν
πραγματοποιήσει υπερωριακή εργασία, άλλοι δε όχι, 1427/89.

#104.-.. ενώ, εξάλλου, οι ώρες υπερωριακής απασχολήσεως δεν
προβλέπονταν οι ίδιες για όλες τις υπηρεσίες αλλά εποίκιλαν αναλόγως
των ειδικοτέρων αναγκών τους (άρθρ. 7 Ν. 754/78, 5 Ν. 1041/80),
1427/89.

#105.-... με τέτοιο περιεχόμενο η ρύθμιση αυτή δεν είναι σύμφωνη
προς την αρχή της ισότητας (άρθρ. 4 παρ. 1 Συντ.), η οποία επιβάλλει
αφ' ενός μεν την κατ' αρχήν χορήγηση της αυτής αμοιβής για την αυτή
προσφορά υπηρεσιών, επιτρέπει δε την θέσπιση δικαιολογημένων
διακρίσεων βάσει αντικειμενικών και σταθερών κριτηρίων, 1427/89.

#106.-... κάτι τέτοιο δεν είναι το λαμβανόμενο από τον νομοθέτη
στην παραπάνω διάταξη (Ολομ. 2928/86, 3766/87), Α.Σ.Κ. 1427/89.

#107.-... λόγος δε ακυρώσεως περί παραβιάσεως της αρχής της
ισότητας δια της μη επεκτάσεως τον συνυπολογισμού της αποζημιώσεως
υπερωριακής εργασίας στο σύνολό της και στους υπαλλήλους που δεν
πραγματοποίησαν υπερωρίες κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα, ερείδεται
στην εσφαλμένη προϋπόθεση ότι η αποζημίωση που αναφέρθηκε μπορούσε να
αποτελέσει, κατά συνταγματικώς επιτρεπτό τρόπο, νόμιμο κριτήριο
προσδιορισμού της νέας μισθολογικής κατατάξεως των υπαλλήλων κατά τον
Ν. 1505/84, 1427/89.
β. Συνυπολογισμός επιδομάτων
#108.- Κατ' άρθρ. 24 παρ. παρ. 1, 2, 4 Ν. 1505/84, νομίμως
συνυπελογίσθη για την αρχική κατάταξη εκπαιδευτικού σε Μ.Κ. του Ν.
αυτού, το επίδομα ειδικών δυσμενών συνθηκών (άρθρ. 23 παρ. 7 Ν.
1143/81) το οποίο κατηργήθη με το άρθρ. 19 παρ. 1 ιβ' Ν. 1505/84,
560/89.

#109.-... παρανόμως δε η διοίκηση, μετά την επαναχορήγηση του άνω
επιδόματος (άρθρ. 35 παρ. 6 Ν. 1566/85) την επανακατάταξε σε κατώτερο
Μ.Κ. αφαιρώντας το άνω επίδομα, με την αιτιολογία ότι παρανόμως
ελάμβανε το ίδιο επίδομα δύο φορές, 560/89.

#110.-... αβάσιμος δε λόγος εφέσεως του υπ. Παιδείας ότι με τον
συνυπολογισμό του ανω επιδόματος για την κατάταξη της εφεσιβλήτου σε
Μ.Κ. δημιουργείται ανισότης μεταξύ αυτής και των συναδέλφων της εκ
του ότι αυτή μεν θα το λαμβάνη πάντοτε, είτε υπηρετή σε σχολεία
ειδικής αγωγής είτε όχι, ενώ εκείνοι μόνο αν υπηρετούν σε τέτοια
σχολεία, 560/89.

#111.-... διότι, εφ' όσον ο νομοθέτης επέτρεψε τον συνυπολογισμό
όλων των καταργηθέντων με τον Ν. 1505/84 επιδομάτων στην εξαιρετική
περίπτωση κατατάξεως του υπαλλήλου με βάση το ύψος των αποδοχών του,
έθεσε ένα σταθερό κριτήριο για την αντιμετώπιση της εξαιρετικής αυτής
περιπτώσεως, 560/89.
#112.-... έτσι ώστε να αποφευχθή η μείωση, έστω και παροδικώς, των
αποδοχών του υπαλλήλου, 560/89.

#113.-... ο σκοπός αυτός δικαιολογεί την έστω εν μέρει ευνοϊκή
αυτή μεταχείριση του υπαλλήλου, χωρίς την οποία θα υφίστατο αυτός,
κατά παράβαση της αρχής της ισότητας, μείωση των αποδοχών τον (4985/
88), 560/89.

#114.- Κατ' άρθρ. 24 παρ. παρ. 1, 2, 4, Ν. 1505/84, την περαιτέρω
εξέλιξη του υπαλλήλου (είτ ε αυτή οφείλεται σε μετάθεση είτε σε άλλον
συναφή λόγο) σε Μ.Κ. του Νόμου αυτού, δεν μπορεί να επηρεάση δυσμενώς
η τυχόν επαναχορήγηση, μετά την κατάταξη κατηργημένων με τον Ν.
1505/84 επιδομάτων ή άλλης φύσεως προσθέτων αποδοχών, οι οποίες είχαν
συνυπολογισθή στον μισθό του προκειμένου να γίνη η κατάταξή του στα
Μ.Κ. με βάση τις αποδοχές του (4985/88), 560, 1793/89.
γ. Αναγνώριση προϋπηρεσίας
(βλ. ανωτ. 91, Εφ. 34)
#115.- Προϋπηρεσία σε Ν.Π.Ι.Δ., η οποία είχε ληφθεί υπ' όψει κατά
τον διορισμό υπαλλήλου και κατά την χορήγηση χρονοεπιδόματος βάσει των
Ν. 1041/80 και 754/78, είναι ληπτέα υπ' όψιν κατά την κατάταξη του
υπαλλήλου σε Μ.Κ. βάσει του αρθρου 16 παρ. 1 εδ. γ' του Ν. 1505/84,
1872/89.

#116.- Εφόσον κατά το χρόνο του δισρισμού υπαλλήλου ο νόμος (Ν.Δ.
789/70) απαιτούσε ως προσόν διορισμού την 8ετή επαγγελματική πείρα, ο
χρόνος αυτός έπρεπε να συνυπολογισθεί στη συνολική του υπηρεσία κατά
το Ν. 1505/84, ακόμη κι αν ο υπάλληλος είχε καταταγεί μετά (Π.Δ.
620/78) σε κλάδο για τον οποίο απαιτείτο μόνον τριετής επαγγελματική
πείρα, 2974/89.

#117.- Κατ' άρθρ. 16 παρ. 3 Ν. 1505/84 δεν μπορεί να υπολογισθεί
ως υπηρεσία, κατ' άρθρ. 16 παρ. 1 Ν. 1505/84 για την εξέλιξη σε
μισθολογικά κλιμάκια, ο προβλεπόμενος από το άρθρ. 10 παρ. 3 Ν.Δ.
789/70 (3 παρ. 2 Ν. 298/76) χρόνος κατά τον οποίο οι απασχολούμενοι
στη Δημόσια Επαγγελματική Εκπαίδευση εφοίτησαν στην Ανωτέρα Σχολή
Εκπαιδευτικών Τεχνολόγων Μηχανικών ή στη Μέση Σχολή Εκπαιδευτικών
Εργοδηγών, 3852-3/89.

#118.-... συνεπώς, νομίμως δεν ελήφθη υπόψη κατά τον καθορισμό του
χρονοεπιδόματος των εκκαλούντων, καθηγητών Τεχνικών και Επαγγελματικών
Λυκείων, ο χρόνος φοιτήσεώς τους στην Α.Σ.Ε.Τ.Ε.Μ./Σ.Ε.Λ.Ε.Τ.Ε.,
3852/89.

#119.-... λόγος δε εφέσεως, κατά τον οποίο ο χρόνος αυτός των 4
ετών έπρεπε να υπολογισθεί κατ' άρθρ. 10 παρ. 1, παρ. 3 (3 παρ. 2 Ν.
298/76) Ν.Δ. 789/70 σε συνδ. με άρθρ. 16 παρ. 1 περ. γ' Ν. 1505/84,
είναι αβάσιμος, διότι το άρθρ. 16 παρ. 3 Ν. 1505/84 εξαιρεί ρητώς από
το συνυπολογισμό για τη χορήγηση του χρονοεπιδόματος το χρόνο φοίτησης
σε οποιαδήποτε σχολή, 3852/89.
#120.-... επίσης, νομίμως, όπως ορθά εδέχθη και το Διοικ.
Εφετείο, αν και με άλλη αιτιολογία, δεν ελήφθη υπόψη κατά τον
καθορισμό του χρονοεπιδόματος του εκκαλούντος, εκπαιδευτικού
υπηρετούντος σε Κ.Ε.Τ.Ε., ο χρόνος φοιτήσεώς τον στην Α.Σ.Ε.Τ.Ε.Μ./
Σ.Ε.Λ.Ε.Τ.Ε., 3853/89.

#121.-... λόγος δε εφέσεως, κατά τον οποίο ο χρόνος αυτός των 4
ετών έπρεπε να υπολογισθεί βάσει του άρθρ. 3 παρ. 2 Ν. 298/76, είναι
αβάσιμος, 3853/89.

#122.-.. εξάλλου, αβάσιμος είναι και ο ισχυρισμός του εκκαλούντος
ότι η διάταξη του άρθρ. 16 παρ. 3 Ν. 1505/84 είναι γενική και δεν
μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει καταργήσει την πιο πάνω ειδική διάταξη του
Ν. 298/76, 3853/89.
Β. Επίδομα μεταπτυχιακών σπουδών
#123.- Κατ' άρθρ. 12 παρ. 1 Ν. 1505/84, 1 παρ. 6 εδ. β' Ν. 1517/85
και 6 παρ. 7 περ. β' Ν.Δ. 1222/72, οι πτυχιούχοι Παιδαγωγικών
Ακαδημιών εκπαιδευτικοί λειτουργοί, που είναι και κάτοχοι του κατ'
άρθρ. 6 παρ. 7 περ. β' Ν.Δ. 1222/72 πτυχίου μετεκπαιδείσεως, εφόσον
έχονν πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές και εχουν αποκτήσει ειδικό
μεταπτυχιακό δίπλωμα ετήσιας τουλάχιστον φοιτήσεως ή διδακτορικό
δίπλωμα, δικαιούνται επιδόματος μεταπτυχιακών σπουδών, 2748-9/89.

#124.-... γιατί, ειδικώς ως προς αυτούς, το πτυχίο
μετεκπαιδεύσεως, το οποίο απαιτείται ως προσόν για την περαιτέρω
εξέλιξή τους (άρθρ. 6 παρ. 6 Ν.Δ. 1222/72) εμπίπτει στην έννοια του
κατ' άρθρ. 12 παρ. 1 Ν. 1505/84 πτυχίου ή διπλώματος Α.Ε.Ι., δεδομένου
ότι το πτυχίο αυτό απονέμεται λόγω ειδικών σπουδών, ο χρόνος του
οποίου, μαζί με το χρόνο φοιτήσεως στις Παιδαγωγικές Ακαδημίες,
ανέρχεται σε τέσσερα έτη, και λογίζεται, κατά ρητή διάταξη τον νόμου,
ως πτυχίο τετραετούς μεταγυμνασιακής μεταλυκειακής εκπαιδεύσεως (πρβλ.
Σ.τ.Ε. 644/44), 2748-9/89.
Γ. Επίδομα αλλοδαπής (υπαλλήλων Υπ. Εξ.)
(βλ. Συντ. 55-58)
#125.- Το κατ' άρθρ. 131 παρ. 10 Ν. 419/76 επίδομα αλλοδαπής, το
οποίο εχορηγείτο μέχρι της δημοσιεύσεως του Ν. 1682/87 σε όλους
ανεξαιρέτως τους υπαλλήλους του Υπ. Εξωτερικών (διπλωματικούς και
διοικητικούς) που υπηρετούσαν στην αλλοδαπή, δεν έχει χαρακτήρα
επιδόματος οικογενειακών βαρών, αλλ' είναι προσωποπαγές επίδομα, που
προσαυξάνει τις ατομικές αποδοχές των υπηρετούντων στην αλλοδαπή
υπαλλήλων, προκειμένου ν' αντιμετωπισθούν, πλην των οικογενειακών
βαρών (και σε ορισμένες περιπτώσεις των αναγκών στεγάσεως) και άλλες
ανάγκες που δημιουργούνται λόγω του κλάδου στον οποίο ανήκει και του
βαθμού τον οποίο κατέχει ο υπάλληλος, καθώς και λόγω του κόστους ζωής
του τόπου υπηρεσίας, 110-126, 2042-5/89.
#126.-... το δε γεγονός, ότι στα κριτήρια,, τα οποία λαμβάνονται
υπ' όψιν κατά το νόμο, προκειμένου να καθορισθεί το επίδομα, περι-
λαμβάνονται και τα οικογενειακά βάρη, δεν μπορεί, αντό και μόνον, να
προσδώσει στο επίδομα αυτό το χαρακτήρα επιδόματος οικογενειακών
βαρών, εφ' όσον μάλιστα στον νόμο δεν δίδεται προέχουσα σημασία στα
οικογενειακά βάρη, 110-126, 2045/89.

#127.-... τέλος εκ του γεγονότος ότι για ωρισμένες άλλες, πλην,
των οικογενειακών, ανάγκες των υπαλλήλων του υπ. Εξωτερικών που
υπηρετούν στην αλλοδαπή, υπάρχουν ειδικές διατάξεις που προβλέπουν την
κάλυψή τους με αντίστοιχα επιδόματα (άρθρ. 131 παρ. παρ. 6, 7,8, 16,
άρθρ. 132 παρ. 1, άρθρ. 136, άρθρ. 139 παρ. 9, άρθρ. 145 παρ. 1
εδ. ε', στ', ζ' Ν. 419/76) δεν μπορεί να συναχθεί επιχείρημα ότι το
επίμαχο επίδομα έχει ως προέχοντα σκοπό την κάλυψη οικογενειακών
βαρών, γιατί οι πιο πάνω ειδικές διατάξεις καλύπτουν ορισμένες και
συγκεκριμένες ανάγκες, ενώ η διάταξη άρθρ. 131 παρ. 10 Ν. 419/76 είναι
γενικώτερη, ακριβώς για να καλύψει, εκτός από τα οικογενειακά βάρη,
και όσες άλλες ανάγκες δεν προβλέπονται από τις προαναφερθείσες
ειδικές διατ., 110-126, 2045/89.

#128.-... συνεπώς η κατ' άρθρ. 6 παρ. 4 Ν. 1682/87 περικοπή του
επιδόματος αλλοδαπής από την κατηγορία των εγγάμων νπαλλήλων του
ΥΠ.ΕΞ. που υπηρετούν στην ίδια πόλη στην αλλοδαπή μαζί με τους επίσης
συνδεόμενους με σχέση εργασίας με το Δημόσιο, συζύγους τους, θέτει σε
χειρότερη θέση τους παραπάνω υπαλλήλους σε σχέση με τους αγάμους ή με
τους εγγάμους με συζύγους μη συνδεόμενους με το Δημόσιο με σχέση
εργασίας (πρβλ. Σ.Ε. 520/83, 113/89) ή με αυτούς των οποίων οι σύζυγοι
υπηρετούν σε διαφορετικές πόλεις στην αλλοδαπή, 110-126, 2042-5/89.

#129.-...η δε ως άνω μεταχείριση είναι άνιση και αντίθετη με το
άρθρ. 4 Συντ. διότι οι συνθήκες εργασίας στην αλλοδαπή όλων των ως άνω
κατηγοριών υπαλλήλων δεν διαφοροποιούνται αναλόγως της κατηγορίας σε
τέτοιο βαθμό, ώστε να δικαιολογείται η περικοπή του επιδόματος στη μια
μόνο απ' αυτές, 110-126, 2042-5/89.

#130.-... εξάλλου η ανισότητα αυτή καθόσον αφορά τους εγγάμους
υπαλλήλους είναι αντίθετη και προς την προστατεύουσα το θεσμό του
γάμου διάταξη του άρθρ. 21 παρ. 1 Συντ. η οποία αποκλείει τη
δυσμενέστερη μεταχείριση των εγγάμων σε σχέση με τους αγάμους,
110-126, 2042-5/89.

#131.-... ακυρωτέαι, συνεπώς, ως στερούμεναι εγκύρου νομοθετικού
ερείσματος, μισθοδοτική κατάσταση και εκκαθαριστικό σημείωμα αποδοχών,
κατά το μέρος που περικόπτουν για πρώτη φορά σε υπάλληλο του Υπ. Εξ.
σύζυγο συναδέλφου της, το επίδομα αλλοδαπής, 2042, 2045/89.
Δ. Επίδομα ειδικών συνθηκών
(βλ. ανωτ. 108-109)
#132.- Κατ' άρθρ. 32 και 35 παρ. 6 Κεφ. 1 Ν. 1566/85 το επίδομα
ειδικών συνθηκών καταβάλλεται σε όλο το διδακτικό προσωπικό των σχολών
ειδικής αγωγής και ειδικής πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης, ανεξαρτήτως του χρόνου και χώρου, που ανάλογα με το είδος
και τις ειδίκές ανάγκες των από τις παραπάνω διατάξεις
προσδιοριζομένων ατόμων, το προσωπικό αυτό παρέχει τις ανωτέρω
διδακτικές του υπηρεσίες, 1099/89.
#133.-... κατ' άρθρ. 2 παρ. 1, 10 και 11 Π.Δ. 265/79 το Κέντρο
Εκπαιδεύσεως και Αποκαταστάσεως Τυφλών (ΚΕ.Α.Τ.) έχει ως αποστολή,
μεταξύ των άλλων, την παροχήν εκπαιδεύσεως στους τνφλούς τροφίμους του
και δη ως προς την στοιχειώδη εκπαίδευση αμέσως από το σχολείο που
έχει συσταθεί στο κέντρο, και ως προς την μέση εκπαίδευση εμμέσως με
την φροντιστηριακή προετοιμασία των τυφλών μαθητών που φοιτούν στα
κοινά Γυμνάσια και Λύκεια, 1099/89.

#134.-... το έργο αυτό δεν είναι άγνωστο και στη γενική μέση
εκπαίδευση στους μαθητές του Λυκείου για τους οποίους προβλέπεται η
φροντιστηριακή προετοιμασία από καθηγητές των Λυκείων, είτε κατ'
απόσπαση, είτε παραλλήλως προς το διδακτικό τους έργο στα δημόσια
σχολεία (βλ. 26 παρ. 27 Ν. 1304/82), 1099/89.

#135.-... συνεπώς του επιδόματος δυσμενών συνθηκών εργασίας του ως
άνω άρθρ. 35 παρ. 6 δικαιούνται όλοι οι εκπαιδευτικοί του ΚΕ.Α.Τ.,
ήτοι όλο το προσωπικό των διδακτικών κλάδων, που ασχολείται με την
κάθε μορφής διδασκαλία και εκπαίδευση των τυφλών τροφίμων του σε
οποιονδήποτε τόπο και χρόνο και αν αυτή πραγματοποιείται και ως εκ
τούτου τόσο αυτοί που διδάσκουν στο σχολείο του Κέντρου, όσο και αυτοί
που απασχολούνται με την φροντιστηριακή προετοιμασία των τυφλών
τροφίμων μαθητών Γυμνασίου και Λυκείων, 1099/89.
Ε. Επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας
#136.- Με το άρθρ. 1 Π.Δ. 904/78 διατηρήθηκε και το επίδομα επι-
κίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας, ενώ με το άρθρ. 2 παρ. 4 Ν. 1160/81
το επίδομα αυτό χορηγήθηκε και στο προσωπικό των Α.Ε.Ι. πον απα-
σχολείται αποκλειστικά στα σχετικά εργαστήρια και κλινικές, εξακο-
λουθεί δε να καταβάλλεται κατ' άρθρ. 14 παρ.1 Ν. 1505/84 με τις ίδιες
προϋποθέσεις και στο ποσό που είχε διαμορφωθεί κατά τη δημοσίευση του
νόμου αυτού, 2481/89.
ΣΤ. Προσωρινό επίδομα
#137.- Κατ' άρθρ. 38 παρ. 1 Ν. 576/77, 25 παρ. 2 Ν.Δ. 789/70,
6 παρ. παρ. 1 και 2, 1 παρ. 3 περ. ζ' Π.Δ. 620/78, 4 Ν. 1041/80, 6
παρ. 2 Ν. 754/78, οι εκπαιδευτικοί της τεχνικής και επαγγελματικής
εκπαιδεύσεως λαμβάνουν κατ' εξομοίωση τα πασης φύσεως επιδόματα, τα
οποία λαμβάνουν οι ομοιοβάθμοί τους πολιτικοί μηχανικοί του υπουργείου
Δημοσίων 'Εργων, 977- 8, 4088/89.
#138.-... στους εκπαιδευτικούς δε αυτούς υπάγονται και οι εκπαι-
δευτικοί του κλάδου 28 του Π.Δ. 620/78, 978/89.

#139.- Μη νόμιμη και ακυρωτέα η πράξη κατάταξης τον εφεσιβλήτου,
καθηγητού της Σ.Ε.Λ.Ε.Τ.Ε. του κλάδου 17 του άρθρ. 82 παρ. 1 περ. ι'
Ν. 1566/85 (ή του κλάδου 28 Π.Δ. 820/78), σε Μ.Κ. κατ' εφαρμογή του
άρθρ. 24 Ν. 505/84, εφόσον το προσωρινό προσωπικό επίδομα
υπολογίσθηκε σε ποσό μικρότερο από αυτό που έπαιρναν οι ομοιοβαθμοί
του πολιτικοί μηχανικοί του Υ.Δ.Ε., 977, 978/89.

#140.-... ο λόγος δε εφέσεως, με τον οποίο προβάλλεται ότι στην
αίτηση ακυρώσεως δεν προσδιορίζετο κατά τρόπο ορισμένο και
σνγκεκριμένο η διαφορά μεταξύ του προσωρινού προσωπικού επιδόματος του
καταβαλλομένου στους ομοιόβαθμους του εφεσιβλήτου μηχανικούς του
Υ.Δ.Ε. και του καταβαλλομένου σ' αυτόν, είναι απορριπτέος, διότι η
διαφορά αυτή καθορίζετο ειδικώς στο δικόγραφο της αιτήσεως ακυρώσεως
σε συνδιασμό και με το προσβληθέν ατομικό δελτίο κατατάξεως του
εφεσιβλήτου στο 100 Μ.Κ., 977, 978/89.

#141.- Ορθώς δέχθηκε το Διοικ. Εφετείο ότι το εκπαιδευτικό προ-
σωπικό της Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης δικαιούται να
λαμβάνει το κατ' άρθρ. 6 παρ. 2 Ν. 754/78 (4 Ν. 1041/80) και 38 παρ.
1 Ν. 576/77 προσωρινό προσωπικο επίδομα, 4086/89.

#142.-... ειδικότερα το εκπαιδευτικό προσωπικό των κλάδων 1, 7,
21, 22, 23 και 26 δικαιούται προσωρινό προσωπικό επίδομα ίσο με αυτό
που λαμβάνουν οι υπάλληλοι-πολιτικοί μηχανικοί που έχουν βαθμούς
αντίστοιχους με τα μισθολογικά κλιμάκια του προσωπικού αυτού και το
εκπαιδευτικό προσωπικό των κλάδων 9, 10, και 27, επίδομα ίσο με τα
επιδόματα των υπαλλήλων-υπομηχανικών του ίδιου υπουργείου, 4086/89.

#143.-... εξάλλου, το ίδιο δικαστήριο σωστά δέχθηκε ότι κατ'
άρθρ. 3 παρ. 1, 24 παρ. παρ. 1, 2 Ν. 1505/84 κατά την κατάταξη των
εκπαιδευτικών υπαλλήλων Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης
στο οικείο μισθολογικό κλιμάκιο του Νόμου αυτού, πρέπει να
συνυπολογίζεται το προσωρινό προσωπικό επίδομα, το οποίο εδικαιούντο
κατά την 31.12.84 (ημέρα δημοσίευσης του Νόμου αυτού στην Ε.τ.Κ.) οι
αντιστοίχου βαθμού υπάλληλοι, πολιτικοί μηχανικοί ή υπομηχανικοί, του
Υ.Δ.Ε., 4086/89.

#144.-... ορθώς δε περαιτέρω το δικαστήριο αυτό θεώρησε ως
παράνομο το μη συνυπολογισμό στο προσήκον ύψος του παραπάνω προσωρινού
προσωπικού επιδόματος κατά τη κατάταξη του εφεσιβλήτου, καθηγητού του
κλάδου 7 της Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαιδεύσεως στο οικείο
κλιμάκιο και ακύρωσε για το λόγο αυτό το δελτίο κατάταξής του, 4086/
89.

#145.- Το προσωρινό προσωπικό επίδομα τον άρθρ. 6 παρ. 2 Ν. 754/
78 κατά το ύψος το οποίο λαμβάνεται από τους πολιτικούς μηχανικούς του
υπουργείου Δημοσίων 'Εργων, δικαιούνται να το λαμβάνουν και οι
εκπαιδευτικοί της Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαιδεύσεως, 4087/89,
4088/89.
#146.-... οι οποίοι, κατ' άρθρ. 38 παρ. 1 Ν. 576/77 λαμβάνουν
κατ' εξομοίωση τα πάσης φύσεως επιδόματα, περιλαμβανομένων και των
προσωρινών και όσων εκάστοτε ορίζονται, τα οποία λαμβάνουν οι
ομοιόβαθμοί τους πολιτικοί μηχανικοί του Υ.Δ.Ε., 4087, 4088/89.

#147.-... η εξομοίωσή τους δε αυτή αναφέρεται όχι μόνο στο είδος
των χορηγουμένων επιδομάτων, αλλά προφανώς και στο ποσό αυτών (βλ.
1980/86, 1749/87),4087/89,4088/89.

#148.- Κατ' άρθρ. 14 παρ. 2 και 3 Ν. 1810/88 η παραγραφή και
κατάργηση των εκκρεμών δικών που θεσπίζουν, ανεξάρτητα από τη
συνταγματικότητά τους, δεν αφορούν την περίπτωση κατα την οποία οι
επίμαχες απολαυές προβλέπονται ρητά από διάταξη Νόμου που τις ρυθμίζει
ευθέως ή με παραπομπή σε άλλον Νόμο, 3060, 3065, 4086/89.

#149.-... τέτοια ρητή πρόβλεψη για τις αποδοχές των εκπαιδευτικών
υπαλλήλων της Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαιδεύσεως και
ειδικότερα για το προσωρινό επίδομα γίνεται από τους Νόμους 576/77,
754/78, 1505/84, 3060, 3065, 4086/89.

#150.-.. επομένως δεν τίθεται στην περίπτωση αυτή θέμα εφαρμογής
του άρθρ. 14 Ν. 1810/88, 3060, 3065/89.

#151.- Κατ' άρθρ. 16 Ν. 1405/83 η παραγραφή και η κατάργηση των
εκκρεμών δικών που αφορούν αξιώσεις κατά του δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ. και
Ο.Τ.Α. για την καταβολή μισθών, επιδομάτων, κ.λ.π. και που προκύπτουν
από αμφισβητήσεις της ισχύος των σχετικών διατάξεων, ανεξάρτητα από τη
συνταγματικότητά τους, δεν αφορούν την περίπτωση κατά την οποία οι
επίμαχες απολαυές προβλέπονται ρητά από διάταξη Νόμου, που τις
ρυθμίζει ευθέως ή με παραπομπή σε άλλο Νόμο, 977, 978, 4087, 4088/89.

#152.-... τέτοια δε ρητή πρόβλεψη για τις αποδοχές των εκπαιδευ-
τικών υπαλλήλων της Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και
ειδικότερα για το προσωρινό επίδομα του άρθρ. 6 παρ. 2 Ν. 754/78
γίνεται από τα νομοθετήματα: Ν.Δ. 789/70, Ν. 576/77, Ν. 1505/84, 977,
978/89.

#153.-.. συνεπώς, δεν ετίθετο θέμα καταργήσεως της ακυρωτικής
δίκης που αφορούσε στην άρνηση καταβολής του ως ανω προσωρινού
προσωπικού επιδόματος στο προσήκον ύψος, εφόσον η καταβολή στο ύψος
αυτό προβλέπεται από ρητή διάταξη ειδικού για την κατηγορία του
εφεσιβλήτου, εκπαιδευτικού της Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής
Εκπαιδεύσεως, Νόμου, ο οποίος παραπέμπει στα ισχύοντα για τους
πολιτικούς μηχανικούς του Υ.Δ.Ε., 4087,4088/89.

#154.-.. ενώ ο λόγος ότι οι χρηματικές αξιώσεις του εφεσιβλήτου
είχαν υποπέσει στη διετή παραγραφή της παρ. 3 άρθρ. 48 Ν.Δ. 496/74
και επομένως η αίτηση ακυρώσεώς του ενώπιον του Δ. Εφετείου ασκήθηκε
χωρίς έννομο συμφέρον ερείδεται επί εσφαλμένης νομικής προϋποθέσεως,
διότι με την αίτηση ακυρώσ. του εφεσιβλήτου αμφισβητήθηκε η
νομιμότητα της διοικ. πράξεως κατατάξεώς του σε μισθολογικό κλιμάκιο
του Ν. 1505/84 για την προσβολή της οποίας με αίτηση ακυρώσ. ο αιτών
είχε πρόδηλο έννομο συμφέρον, 978, 977/89.
#155.-.. η δε παρ. 3 του αρθρ. 48 Ν.Δ. 496/74 εφαρμόζεται μονο επι
αγωγών αποζημιώσεως ή ουσιαστικών προσφυγών και όχι στην ακυρωτική
διαδ/σία, 978, 977/89.
Ζ. Μετεκπαιδευομένων υπαλλήλων
(βλ. Νομ-Νομ. Εξ. 18-22)
#156.- Με το άρθρ. 4 παρ. 1 της 70/19.1.83 πράξεως της Τριμελούς
εξ υπουργών Επιτροπής, που εκδόθηκε κατ' εφαρμογή αρθρ. 13 παρ. 1 Ν.
1256/82, δεν προβλέφθηκε η υποχρεωτική καταβολή διπλών αποδοχών σε
όλους τους μετεκπαιδευομένους υπαλλήλους, διότι η εξουσιοδοτική
διάταξη του Ν. 1256/82 επέτρεπε μόνο μείωση των αποδοχών, 3298-3300/
89.

#157.-... πράγματι, με τη ρύθμιση αυτή ορίσθηκε ότι οι αποδοχές θα
καταβάλλονται για το ακαδημαϊκό έτος (αντί του ημερολογιακού) και όχι
επέκταση των διπλών αποδοχών σε άλλες περιπτώσεις που δεν προβλεπόταν
υποχρεωτική καταβολή, 3298-3300/89.

#158.-... το γεγονός δε ότι σε αλλες όμοιες περιπτώσεις χορηγήθη-
καν διπλές αποδοχές βάση αυτής της διατάξεως, δεν ασκεί επιρροή διότι
δεν ανακύπτει υποχρέωση της Διοικήσεως να επαναλάβει προηγούμενη
εφαρμογή του νόμου, που στηριζόταν σε μη ορθή εκδοχή περι της εννοίας
του, 3298-3300/89.

#159.- Η κωδικοποίηση των διατ. του Ν. 1811/51 όπως αυτές είχαν
τροποποιηθεί και συμπληρωθεί έγινε με το άρθρ. 120 παρ. 1 Π.Δ. 611/
77, βάσει της εξουσιοδοτικής διατάξεως του αρθρ. 47 Ν. 22/75, χωρίς τη
δυνατότητα τροποποιήσεώς τους ή θεσπίσεως νέων και έτσι οι διατ. που
κωδικοποιήθηκαν, διατηρούν την ισχύ τους και κάθε αμφισβήτηση για την
ερμηνεία και την εφαρμογή τους, λύνεται με αναδρομή στους νόμους που
τις περιέχουν, Σ.Ε. 2229/81, 3227/82 345/85), 3298-3300/89.

#160.-... η διάτ. άρθρου 29 Ν. 232/75 η οποία αναφέρεται στις
αποδοχές των υπαλλήλων που λαμβάνουν εκπαιδευτική άδεια υπό τους όρους
του άρθρου 91 Υ.Κ. και η οποία, ως γενική διατ. εφαρμόζεται και για
τους εκπαιδευτικούς λειτουργούς είχε τροποποιήσει τις διατ. του άρθρου
91 Υ.Κ. και έπρεπε να ενταχθεί ως είχε στο κωσικοποιητικό διάταγμα,
3298-3300/89.

#161.-... επομένως η διατ. αυτή κατισχύει της διατ. του άρθρου
120 Π.Δ. 611/77 στο οποίο κωδικοποιήθηκαν οι διατ. του άρθρου 91 Υ.Κ.
και κατά συνέπεια επί τη βάσει αυτής, σε εκπαιδευτικούς λειτουργούς
που αποστέλλονται στην αλλοδαπή με εκπαιδευτική άδεια, χορηγούνται
κατ' αρχήν πλήρεις οι αποδοχές τους, ενώ μπορεί να τους παρέχονται
αποδοχές αυξημένες-μέχρι του διπλασίου- μετά από σύμφωνη γνώμη του
Υπηρεσ. Συμβουλίου (Σ.Ε. 3910/81), 3298-3300/89.
Η. Υπερωριακή αποζημίωση
(βλ. ανωτ. 101- 107)
Θ. Περικοπή μισθού
(βλ. Προσφ. 23, Διοικ. Δικ. 724)
#162.- Κατ' άρθρ. 94 παρ. παρ. 1 και 2 Υ.Κ. (Π.Δ. 611/77),
απαραίτητη προϋπόθεση για την περικοπή αποδοχών του υπαλλήλου λόγω
αυθαιρέτου απουσίας του από την υπηρεσία είναι η συνδρομή του
στοιχείου της υπατιότητας, 916/89.

#163.-... επομένως, απόφαση Υπηρ. Συμβουλίου με την οποία
απορρίπτεται η προσφυγή του υπαλλήλου, του οποίου οι αποδοχές
περικόπτονται κατ' εφαρμογή της ως άνω διατ., κατά της σχετικής
πράξεως του εκκαθαριστικού, πρέπει να βεβαιώνει την συνδρομή του
στοιχείου αυτού κατά τρόπο σαφή και ειδικό και όχι να το συνάγει
συμπερασματικώς βάσει ενδείξεων, 916/89.

#164.-... μη νόμιμη η αιτιλογία της απορρίψεως της προσφυγής της
εφεσιβλήτου κατά της πράξεως περικοπής των αποδοχών της στηριζόμενη
στο ότι δεν κτυπούσε το ωρολογιακό δελτίο ελέγχου και στις
παρασχεθείσες πληροφορίες από εξετασθέντες υπαλλήλους, γιατί δεν
βεβαιώνει με τρόπο σαφή και ειδικό ότι η μη προσέλευσή της στην
υπηρεσία της κατά τα συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα οφείλεται
πράγματι σε υπαιτιότητά της, 916/89.












4η Υπόθεση











ΘΕΜΑΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΣΤΕ/1987 (1452)
ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΙ
Χ. ΑΠΟΔΟΧΕΣ - ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ
Α. Γενικώς.................................... 93- 98
Β. Κατάταξη σε ΜΚ Ν. 1505/84
α. Γενικώς................................. 99-100
β. Αναγνώριση προϋπηρεσίας................. 101-104
Γ. Χρονοεπίδομα............................... 105
Δ. Επίδομα σπουδών
Ε. Επίδομα χρήσεως αυτοκινήτου ............... 106-109
ΣΤ. Προσωρινό επίδομα.......................... 110-118
Ζ. Απόδοση παρακρατηθεισών αποδοχών
(άρθρ. 193 ΥΚ)
Η. Υπερωριακή αποζημίωση
α. Γενικώς
β. Τελωνειακών Υπαλλήλων................... 119-121
γ. Συνυπολογισμός υπερωριακής
αποζημιώσεως............................ 122-126

Χ. ΑΠΟΔΟΧΕΣ - ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ

Α. Γενικώς
(βλ. κατωτ. 116, Αιτ. ακυρ. 156,
Δικ. Λειτ. 16, Διοικ. Δικ. 111, Συντ. 55, 483, 548-555)

#93.- Κατ' άρ. 2 Ν. 1505/84 η μισθολογική εξέλιξη αποσυνδέεται από
τον βαθμό του υπαλλήλου (1982/86), 203-205/87
#94.- Η διατ. άρθρ. 6 παρ. 1 Ν.1256/82 (βλ. ήδη άρθρο 33 Ν. 1326/83)
θέτουσα γενικό κανόνα για την εξεύρεση του ανωτάτου ορίου τω αποδοχών
όλων των απασχολουμένων στο Δημόσιο Τομέα, είναι αντισυνταγματική και
ανίσχυρη, 1508/87
#95.-...διότι παραπέμπει, κατά παράβαση άρθρ. 88 Συντάγματος στις
αποδοχές ανωτάτου δικαστικού λειτουργού όπως ο Πρόεδρος του Αρείου
Πάγου, προκειμένου να προβεί στον καθορισμό του ανωτάτου ορίου
αποδοχών διοικ. υπαλλήλων ή άλλων δημ. λειτουργών που είναι άσχετοι με
την οργανική σύνθεση των Δικαστηρίων (ΣτΕ 4542/86, Ολομ), 1508/87
#96.- Κατ' άρθρ. 16 παρ. 1, 2, 3 Ν. 1405/1983 η παραγραφή όπως και η
κατάργηση των εκκρεμών δικών που αφορούν αξιώσεις κατά του δημοσίου,
ΝΠΔΔ και Ο.Τ.Α. από αμφισβητήσεις της ισχύος των διατάξεων σχετικά με
την καταβολή μισθών, επιδομάτων κλπ, ανεξάρτητα από τη
συνταγματικότητά τους, δεν αφορούν πάντως την περίπτωση κατά την οποία
οι επίμαχες απολαυές προβλέπονται ρητώς από διάταξη νόμου, ο οποίος
τις ρυθμίζει ευθέως ή δια παραπομπής σε άλλο νόμο (3968/86), 1749,
2623-37/87
#97.-...τοιαύτη ρητή πρόβλεψις περί των αποδοχών των εκπαιδευτικών
υπαλλήλων Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαιδεύσεως, και δη ως
προς το προσωρινόν επίδομα γίνεται υπο των νόμων 754/78, 576/77,
1505/84, 2623-2637/87
#98.-...συνεπώς δεν ετίθετο ζήτημα καταργήσεως δίκης που αφορούν την
άρνηση καταβολής του προσωρινού επιδόματος άρθρ. 6 Ν. 754/1978 στο
προσήκον ύψος σε εκπαιδευτικούς των κλάδων 1 και 7 της Μέσης Τεχνικής
και Επαγγελματικής Εκπαιδεύσεως, εφόσον η καταβολή του στο ύψος αυτό
προβλέπεται από ρητή διάταξη ειδικού για τους ανωτέρω εκπαιδευτικούς
νόμου, ο οποίος παραπέμπει στα ισχύοντα για τους πολιτικούς μηχανικούς
του Υπουργείου Δημοσίων Εργων, 1749/87

Β. Κατάταξη σε ΜΚ Ν. 1505/84

α. Γενικώς
(βλ. Διοικ. Πρ. 129, 131, ΣτΕ 51, Συντ. 44-54

#99.- Κατά το Ν. 1505/84 η κατάταξη σε μισθολογικό κλιμάκιο
ενεργείται αυτεπαγγέλτως από τη Διοίκηση, και όχι κατόπιν αιτήσεως
προσδιοριζούσης το μισθολογικό κλιμάκιο στο οποίο ο ενδιαφερόμενος
κατά τους ισχυρισμούς του πρέπει ενδεχομένως να καταταγεί, 2813-2826,
2837-2858, 2873-2892, 2906-7, 3025-3040, 3065-3080, 3195-3213,
3368-70/78
#100.-...συνεπώς επί εσφαλμένης προϋποθέσεως ισχυρισμός ότι δεν
καθορίζεται στο δικόγραφο το μισθολογικό κλιμάκιο στο οποίο έπρεπε να
καταταγεί ο εφεσίβλητος, 2813-2826, 2837-2858, 2873-2892, 2906-7,
3025-3040, 3065-3080, 3195-3213, 3368-70/87

β. Αναγνώρισις προϋπηρεσίας

#101.- Για τον υπολογισμό αποδοχών Μ.Κ. και χρονοεπιδόματος κατ' άρ.
16 Ν. 1505/84, ανεξαρτήτως αν η υπηρεσία (Δ/νση Δημοτ. Εκπαίδευσης)
ώφειλε να γνωρίζη προϋπηρεσία της εφεσίβλητης επί σχέσει ιδ. δικαίου
σε νηπιαγωγείο Ναυστάθμου της περιοχής (1 παρ. 1, 2 Ν.Δ. 1035/71,
126-130 Υ.Κ.), ή αν η εφεσίβλητη είχε υποχρέωση να ζητήση αναγνώριση
της προϋπηρεσίας αυτής, εν πάση περιπτώσει, άμα τη υποβολή της
αιτήσεως αναγνωρίσεως, η υπηρεσία ώφειλε να της χορηγήση τις άνω
παροχές από της συνδρομής των προς τούτο νομίμων προϋποθέσεων και όχι
από της υποβολής της αιτήσεως αναγνωρίσεως προϋπηρεσίας, 206/87.
#102.- Δεν μπορεί να υπολογισθεί ως υπηρεσία κατ' άρθρ. 16 παρ. 1 Ν.
1505/1984 (εξέλιξη με μισθ. κλιμάκια) ο προβλεπόμενος (άρθρ. 12 παρ. 1
περίπτ. μθ' Α.Ν. 2854/1951, 12 παρ. 1 Π.Δ. 1041/1979, 41 Ν. 1202/1981)
ως συντάξιμος χρόνος πρακτικής ασκήσεως κατά τη διάρκεια της φοιτήσεως
διπλωματούχων αδελφών νοσοκόμων, επισκεπτριών αδελφών κ.λ.π. στις
οικείες σχολές. 4529/87.
#103.-... και, συνεπώς, νομίμως δεν ελήφθη υπ' όψιν ο ως άνω χρόνος
κατά την κατάταξη επισκέπτριας αδελφής νοσοκόμου σε ΜΚ του Ν. 1505/84,
4529/87.
#104.-... ο δε ειδικώτερος ισχυρισμός αυτής ότι ο ανωτ. χρόνος
πρακτικής ασκήσεώς της συνιστά χρόνο πραγματικής υπηρεσίας και έπρεπε
να ληφθεί υπ' όψιν, ως προϋπηρεσία, κατ' άρθρ. 16 παρ. 1 Ν. 1505/1984,
είναι αβάσιμος, δοθέντος ότι και αν ακόμη ο χρόνος αυτός συνιστούσε
προϋπηρεσία κατά την αμέσως ανωτ. διάταξη, δεν μπορεί να υπολογισθεί
διότι εξαιρείται ρητώς από το άρθρ. 16 παρ. 3 Ν. 1505/1984, 4529/87.

Γ. Χρονοεπίδομα
(βλ. κατωτ. 101, Εκκλ. 22, Εκπ. 270)

#105.- Κατ' άρθρον 4 παρ. 1 εδ. ε' Ν. 754/78 (3 Ν. 1041/80) για τον
υπολογισμό του χρονοεπιδόματος του άρθρ. 3 παρ. 1 του ιδίου νόμου
λαμβάνεται υπ' όψιν ολόκληρη η προσφερθείσα εις ΝΠΙΔ προϋπηρεσία και
όχι μόνον το τμήμα αυτής το οποίο αποτελεί κατά νόμο τυπικό προσόν για
τον διορισμό του υπαλλήλου στην συγκεκριμένη κάθε φορά θέση, 4394-5/
87.

Δ. Επίδομα σπουδών
(βλ. Εκπ. 267)

Ε. Επίδομα χρήσεως αυτοκινήτου

#106.- Η υπ' άρθρ. 15 Ν. 4464/65 αρχικώς θεσπιθείσα παροχή προς
τους, ανωτάτους πολιτικούς υπαλλήλους είχε χαρακτήρα μηνιαίας κατ'
αποκοπήν αποζημιώσεως προς διατήρησιν της οικονομικής, κοινωνικής
καταστάσεως και παραστάσεως εκείνων οι οποίοι είχον πρότερον δικαίωμα
χρήσεως κρατικού αυτοκινήτου της οποίας εστερήθησαν τότε, επί τη βάσει
σχετικής αποφάσεως του Προέδρου της Κυβερνήσεως, υπό δε την μορφήν
ταύτην η εν λόγω αποζημίωσις δεν αποτελεί πράγματι μέρος των τακτικών
αποδοχών των εν λόγω υπαλλήλων, 722/87.
#107.-... ο επελθών όμως Ν. 754/78 μετέβαλε την φύσιν της παροχής
ταύτης δια της σκοπίμου μετονομασίας της εις "επίδομα" καταστήσας
αυτής ούτω μισθολογικήν προσαύξησιν καταβαλλομένην πλέον προς άπαντας
τους μη έχοντας δικαίωμα χρήσεως αυτοκινήτου ανωτάτους πολιτ. υπαλλ.,
ανεξαρτήτως εάν ούτοι ανήκον εις εκείνους οι οποίοι εστερήθησαν, κατά
το έτος 1964, του εν λόγω δικαιώματος ή εις εκείνους οι οποίοι
ουδέποτε το απέκτησαν, 722/87.
#108.-... εξ άλλου, είναι προφανές ότι η ως άνω μεταβολή της φύσεως
της εν λόγω παροχής από αποζημιώσεως εις επίδομα εγένετο ευθέως και
ρητώς από της παρατεθείσης διατάξεως του Ν. 754/78, η δε παραπομπή
αυτής εις τας διατ. άρθρ. 15 Ν. 4464/65, 1 Ν.Δ. 229/69 και 4 Ν. 51/75,
εγένετο όχι δια τον καθορισμόν της φύσεως της παροχής, αλλά δια τον
προσδιορισμόν των δικαιούχων, 722/87.
#109.-... επομένως το επίδομα χρήσεως αυτοκινήτου, από της ενάρξεως
ισχύος του Ν. 754/78 και εφεξής, αποτελεί πράγματι μισθόν των εν λόγω
υπαλλήλων (βλ. Α.Π. 1751/84, 1103, 115-7/86 κ.ά., και ως εκ τούτου,
περιλαμβάνεται εις τας τακτικάς αποδοχάς των, δια τούτο δε είναι και
μετά την έναρξιν ισχύος του Ν. 1232/82 καταβλητέον εις τους εξ αυτών
επαναδιορισθέντας με 2ο βαθμόν, συμφώνως προς την ειδικήν διάτ. άρθρ.
2 του τελευταίου τούτου νόμου, 722/87.

ΣΤ. Προσωρινό επίδομα
(βλ. κατωτ. 97-98, Συντ. 43, Φορολ. εισοδ. 754)

#110.- Η χορήγηση του κατ' άρθρ. 6 Ν. 754/78 προσωρινού προσωπικού
επιδόματος, που προέρχεται από μετατροπή των αποζημιώσεων υπερωριακής
απασχολήσεως, μετά την επέκτασή του με το άρθρ. 4 Ν. 1041/80 και στους
υπαλλήλους που διορίστηκαν μετά την 1.1.78, έπαυσε να εξαρτάται από
στοιχεία υποκειμενικά, δηλ. από την συμμετοχή των υπαλλήλων κατά το
έτος 1977 σε συνεργεία υπερωριακής απασχολήσεως, 203-205, 443-4, 716,
1379, 1749, 2391, 2813-26, 2837-58, 2873-92, 2902-4, 2906-7, 3022-40,
3065-3080, 3195-3213, 3369-70/87.
#111.-... το επίδομα αυτό καταβάλλεται έκτοτε για την παρεχόμενη
μέσα στο κανονισμό ωράριο εργασία κατά πάγιο ποσόν σε όλους τους
ομοιόβαθμους υπαλλήλους του ίδιου κλάδου και της ίδιας υπηρεσίας,
203-205, 443-4, 716, 1379, 1749, 2391, 2813-26, 2837- 58, 2873-92,
2902-4, 2906-7, 3022-40, 3065-3080, 3195-3213, 3369- 70/87.
#112.-... του επιδόματος αυτού δικαιούνται και οι εκπαιδευτικοί της
επαγγελματικής και τεχνικής εκπαιδεύσεως του άρ. 38 Ν. 576/77, οι
οποίοι λαμβάνουν κατ' εξομοίωση τα πάσης φύσεως επιδόματα,
περιλαμβανομένων και των προσωρινών, που λαμβάνουν οι ομοόβαθμοί τους
πολιτικοί μηχανικοί του Υπουργείου Δημοσίων Εργων, 203-205, 443-4,
716, 1379, 1749, 2391, 2813-26, 2837-58, 2873-92, 2902-4, 2906-7,
3022-40, 3065-3080, 3195-3213, 3369- 70/87.
#113.-... η εξομοίωση αυτή αναφέρεται προδήλως όχι μόνο στο είδος
των επιδομάτων που χορηγούνται αλλά και στο ποσόν τους (1528/85),
203-205, 443-4, 716, 1379, 1749, 2391, 2813-26, 2837- 58, 2873-92,
2902-4, 2906-7, 3022-40, 3065-3080, 3195-3213, 3369- 70/87.
#114.-... συνεπώς παρέλειψε οφειλομένη κατά νόμον ενέργεια, η
Διοίκηση εφ' όσον, κατά την κατάταξη ανωτάτου εκπαιδευτικού της
τεχνικής και επαγγελματικής εκπαιδεύσεως, σε μισθολογικό κλιμάκιο (82
Ν. 1566/85, 3, 24 Ν. 1505/84), παρέλειψε να υπολογίση το προσωρινό του
επίδομα στο σύνολο του ποσού που χορηγείται στους ομοιβάθμους του
πολιτ. μηχανικούς του Υ.Δ.Ε. 203-206, 443-4, 716, 2813, 2902, 3075-80,
3369-70/87.
#115.-... λόγος δε ότι ο συνυπολογισμός του προσωρινού προσώπου
επιδόματος για τον προσδιορισμό του μισθολ. κλιμακίου παραβιάζει την
συνταγματική αρχή της ισότητας, γιατί άλλοι μεν υπάλληλοι που
πραγματοποίησαν πλήρη υπερωριακή απασχόληση το λαμβάνουν στο ακέραιο
και άλλοι όχι, είναι αβάσιμος, γιατί το επίδομα αυτό δεν εξαρτάται από
στοιχεία υποκειμενικά, αλλά καταβάλλεται κατά πάγιο ποσό σε όλους τους
υπαλλήλους του ίδιου κλάδου και της ίδιας υπηρεσίας, 2873-92, 2837-58,
2873-90, 2892, 2906-7, 3025-40, 3065-80, 3195-3213, 3368-70/87.
#116.-... είναι δε αβάσιμος ισχυρισμός περί παραγραφής της άνω
αξιώσεως κατ' άρ. 16 παρ. 3 Ν. 1405/83, γιατί η παραγραφή και
κατάργηση των εκκρεμών δικών που θεσπίζονται δι' αυτής, ανεξάρτητα από
τη συνταγματικότητά τους, δεν αφορούν σε περίπτωση που οι σχετικές
απολαυές προβλέπονται ρητώς με διάταξη νόμου ο οποίος τις ρυθμίζει
ευθέως ή δια παραπομπής σε άλλο νόμο, όπως ο οποίος τις ρυθμίζει
ευθέως ή δια παραπομπής σε άλλο νόμο, όπως εν προκειμένω (3967/86),
203-205, 217, 3054-64, 3089-3102, 4093, 4102/87.
#117.- Το προβλεπόμενον κατ' άρθρ. 6 Ν. 754/78, και 38 παρ. 1 Ν.
576/77, προσωρινόν προσωπικόν επίδομα εδικαιούτο και το εκπαιδευτικόν
προσωπικόν της Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαιδεύσεως, και δη
των μεν κλάδων 1, 7, 21, 22, 23 και 26 ίσον προς το λαμβανόμενον υπό
των υπαλλήλων - πολιτικών μηχανικών του Υπουργείου Δημοσίων Εργων των
εχόντων βαθμούς αντιστοίχους προς τα μισθολογικά κλιμάκια των ως άνω
εκπαιδευτικών, των δε κλάδων 9, 10 και 27 ίσον προς τα επιδόματα των
υπαλλήλων - υπομηχανικών του ίδιου Υπουργείου, 2623-2630, 2631-2637,
3054-3064, 3089-3102, 4093-4102/87.
#118.- Εξ άλλου, κατ' άρθρ. 3 παρ. 1 και 24 παρ. 1-2 Ν. 1505/84 κατά
την γενομένην κατάταξιν των Εκπαιδευτικών υπαλλήλων Μέσης Τεχνικής και
Επαγγελματικής Εκπαιδεύσεως εις το οικείον μισθολογικόν κλιμάκιον του
ως άνω νόμου, δέον να συνυπολογίζεται το μνησθέν προσωρινόν επίδομα,
το οποίον εδικαιούντο κατά την 3- 12-1984 (ημέραν δημοσιεύσεως του
Νόμου εις την Ε.τ.Κ.) οι αντίστοιχου βαθμού υπαλλήλου, πολιτικοί
μηχανικοί ή υπομηχανικοί του Υπουργείου Δημοσίων Εργων, 2623-2630,
2631-2637, 3054-3064, 3089-3102, 4093-4102/87.

Ζ. Απόδοση παρακρατηθεισών αποδοχών
(άρθρο 193 Υ.Κ.)
(βλ. Προσφ. 19)

Η. Υπερωριακή αποζημίωση

α. Γενικώς
(βλ. Συντ. 44 - 45)

β. Τελωνειακών Υπαλλήλων

#119.- Δεδομένου ότι από τη νέα διάτ. άρθρ. 17 παρ. 1 Ν. 1505/84
έχει αφαιρεθεί η λέξη "ομοιομόρφως", που υπήρχε στην παλαιότερη διάτ.
άρθρ. 6 παρ. 4 Ν. 754/78, δεν υφίσταται πλέον από το νόμο υποχρέωση
ενιαίας ρυθμίσεως του τρόπου υπολογισμού και καταβολής της
αποζημιώσεως για υπερωριακή εργασία των υπαλλήλων της τελωνειακής
υπηρεσίας και των υπαλλήλων του Γενικού Χημείου του Κράτους που
συμμετέχουν σε τελωνειακές εργασίες, 3704/87.
#120.- Τελωνειακός υπάλληλος υπηρετών κατ' απόσπασιν εις υπηρεσίαν
μη τελωνειακήν, όπως είναι το Γραφείο του Υφυπουργού Οικονομικών, δεν
δικαιούται κατά νόμον της εκ δικαιωμάτων εκτελέσεως τελωνειακών
εργασιών (Δ.Ε.Τ.Ε.) υπερωριακής αποζημιώσεως, (βλ. παρ. Ε' της 54/
11.5.1978 Π.Υ.Σ.), 2671/87.
#121.-... συνεπώς, αν και η αιτιολογία της πράξεώς δια της οποίας η
προϊσταμένη του αιτούντος αρχή ηρνήθη την χορήγησιν της ως άνω
υπερωριακής αποζημιώσεως εις τούτον είναι πλημμελής, η ασκηθείσα
αίτησις ακυρώσεως πρέπει κατά το σημείον τούτο να απορριφθή ως μη
βάσιμος ή εν πάση περιπτώσει ως αλυσιτελώς ασκουμένη δοθέντος ότι και
ακυρουμένης της ως άνω αρνήσεως, ο αιτών και πάλιν δεν εδικαιούτο δια
τον εκτεθέντα λόγον της διεκδικουμένης υπερωριακής αποζημιώσεως,
2671/87.

γ. Συνυπολογισμός υπερωριακής αποζημιώσεως

#122.- Το άρθρο 24 Ν. 1505/84, επιβάλλον τον συνυπολογισμόν εις τας
αποδοχάς των υπαλλήλων του Δημοσίου και του ποσού αποζημιώσεως λόγω
υπερωριακής εργασίας, το οποίον ελάμβανε ο υπάλληλος "τακτικά και
σταθερά κατά μήνα επί δέκα τουλάχιστον μήνες κατά το τελευταίο 12μηνο
πριν από τη δημοσίευση του νόμου" αντίκειται προς την υπό του άρθρου 4
του Συντάγματος κατοχωρουμένην αρχήν της ισότητος και ως εκ τούτου δεν
δύναται να παράσχη έγκυρον νομοθετικόν έρεισμα δια τον συνυπολογισμόν
αυτόν, 4824/87.
#123.-... συνεπώς, άρνησις της Διοικήσεως να συνυπολογίση το ποσόν
υπερωριακής αποζημιώσεως εις τας αποδοχάς υπαλλήλου είναι νόμιμος,
ανεξαρτήτως της αιτιολογίας, την οποίαν επικαλείται δια να θεμελιώση
ταύτην, 4824/87.
#124.-... η τοιαύτη δε άρνησις δεν καθίσταται μη νόμιμος λόγω του
ότι το ποσόν τούτο υπελογίσθη εις τας αποδοχάς άλλων συναδέλφων του
αιτούντος, διότι ισότης εν τη παρανομία δεν νοείται, 4824/87.
#125.-... ούτε λόγω αντιθέσεώς της προς το άρθρο 22 του Συντ. διότι,
ανεξαρτήτως του ζητήματος εάν είναι δυνατόν να έχει εφαρμογή εις την
προκειμένην περίπτωσιν η διάταξις αυτή, ο τυχόν συνυπολογισμός και του
ποσού αυτού εις τας αποδοχάς του αιτούντος, γενόμενος άνευ εγκύρου
νομοθετικού ερείσματος, θα προσέβαλε την αρχήν της νομιμότητος των
διοικ. πράξεων, 4824/87.
#126.-... δια τον αυτόν προεχόντως λόγον δεν είναι δυνατόν να
θεωρηθή ο αιτών ότι εμπίπτει εις τας εξαιρέσεις του άρθρου 24 παρ. 2
εδ β. Ν. 1505/84, διασταλτικώς ερμηνευομένου, 4824/87.

Προτάσεις για τρόπους δράσης

Σε αυτή την ανάρτηση θα παραθέσω κάποιες ιδέες για τους τρόπους δράσης μας με στόχο τη δικαίωσή μας.
Το ζητούμενο είναι να αλλάξει η σχετική νομολογία και ως γνωστό αυτή αλλάζει είτε με άλλο νόμο ή με προσφυγή στα δικαστήρια.
Αρχικά πιστεύω ότι απαραίτητα θα πρέπει να μαζευτούμε όσοι γίνεται περισσότεροι για να έχουμε ισχύ άσκησης πίεσης. Παράλληλα με τη σταδιακή συγκέντρωση ενδιαφερομένων θα ανταλλάσσουμε τις απόψεις μας και προτάσεις μας ώστε τελικώς να καταλήξουμε σε έναν κοινά αποδεκτό τρόπο δράσης.
Φυσικά δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιος θα είναι αυτός ο τρόπος δράσης αλλά θα μπορούσα να καταθέσω κάποιες αρχικές προτάσεις (όχι ιδιαίτερα επεξεργασμένες και αναλυτικές) ως βάση για να αρχίσει η συζήτηση.
Αρχικά θα μπορούσαμε να καταλήξουμε σε ένα κείμενο με τις θέσεις μας και τις διεκδικήσεις μας που θα το απευθύνουμε στα αρμόδια υπουργεία, τα κόμματα, την ΑΔΕΔΥ, συνδικαλιστικούς κλάδους κ.α. Επίσης μπορούμε να καθορίσουμε κάποιους εκπροσώπους μας για να έλθουν σε επαφή με τους αρμόδιους φορείς.
Ανάλογα από την ανταπόκριση που θα βρούμε θα καθοριστούν οι επόμενες κινήσεις μας. Αν δηλαδή όλα πάνε καλά και περάσει νομοθετική ρύθμιση που θα διορθώνει την αδικία τότε όλα καλά. Αν όχι τότε ίσως θα πρέπει να απευθυνθούμε αποφασιστικότερα προς την ΑΔΕΔΥ και τους συνδικαλιστικούς φορείς για να συμπεριλάβουν τα αιτήματά μας στα γενικότερα αιτήματά τους.
Αν παρόλες τις κινήσεις μας δεν ικανοποιηθούμε τότε σαν έσχατη λύση (και για όσους το επιθυμούν) μπορούμε να προσφύγουμε στα εθνικά Δικαστήρια ή/και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Αυτά ως βάση για συζήτηση. Ελπίζω να έχουμε σύντομα τις προτάσεις σας.

Τι έχει γίνει έως τώρα

Θα σας παραθέσω ότι γνωρίζω έως τώρα για το τι έχει γίνει προκειμένου να αλλάξει η διάκριση εναντίον μας.
Πρόσφατα παρακολούθησα τα σεμινάρια εισαγωγικής εκπαίδευσης και εκεί είχα την ευκαιρία να ρωτήσω κάποιους εισηγητές για ποιο λόγο υπάρχει αυτή η διάκριση. Μία εισηγήτρια (που και αυτής δεν έχει αναγνωριστεί η προϋπηρεσία της) μας είπε ότι επί υπουργίας στο ΥΠΕΣΔΔΑ του Σκανδαλίδη υπήρχε έτοιμη νομοθετική ρύθμιση που πιθανόν να έλυνε την αδικία. Όμως στο εντωμεταξύ προκηρυχθήκαν εκλογές και η ρύθμιση έμεινε σε κάποιο συρτάρι. Εκεί δυστυχώς παραμένει έως σήμερα μάλλον ξεχασμένη χωρίς να υπάρχει διάθεση να αναζητηθεί. Μία άλλη εισηγήτρια (που συμμετείχε στην επιτροπή για το βαθμολόγιο στο Δημόσιο) μας είπε ότι η πρόταση των υπηρεσιακών παραγόντων αυτής της επιτροπής ήταν να αναγνωριστεί η προϋπηρεσία αλλά η πρότασή τους συνάντησε την αντίδραση των πολιτικών παραγόντων. Η δικαιολογία τους ήταν ότι δεν ήθελαν να εξομοιώσουν βαθμολογικά τους παλιούς Δ.Υ. με τους νέους. Βέβαια πιστεύω ότι ο λόγος είναι καθαρά οικονομικός αφού το κράτος γλιτώνει αρκετά χρήματα από όλους εμάς.
Τέλος στις 21/03/06 έγινε επερώτηση στην Βουλή από τον Βουλευτή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Θ. Λεβέντη προς τους Υπουργούς Οικονομίας & Οικονομικών και Απασχόλησης & Κοινωνικής Προστασίας με θέμα: «Αναγνώριση προϋπηρεσίας για την ένταξη στο μισθολόγιο». Ακόμη δεν έχει υπάρξει απάντηση στη συγκεκριμένη ερώτηση. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα: http://athleventis.gr/gr/questions3.asp?id=393. Στη συγκεκριμένη σελίδα βρήκα ότι η αναγνώριση της προϋπηρεσίας για την ένταξη στα μισθολογικά κλιμάκια ήταν προεκλογική δέσμευση της σημερινής κυβέρνησης.
Από όλες τις παραπάνω πληροφορίες που έμαθα καταλαβαίνω ότι όλα τα κοινοβουλετικά κόμματα, σε επίπεδο λόγων τουλάχιστον, αναγνωρίζουν ότι είναι άδικο αυτό που συμβαίνει. Μάλλον θα πρέπει να τους πιέσουμε ώστε τα λόγια να γίνουν πράξη.
Όποιος γνωρίζει κάτι επιπλέον καλό θα ήταν να εμπλουτίσει τις πληροφορίες έτσι ώστε να γνωρίζουμε όσον το δυνατόν περισσότερες πτυχές του θέματος που θα βοηθήσει στην καλύτερη αντιμετώπισή του.

Αυτό το blog δημιουργήθηκε από μία ομάδα Δημοσίων Υπαλλήλων με σκοπό τη διόρθωση της αδικίας που υφιστάμεθα όλοι εμείς που έχουμε προσληφθεί στο Δημόσιο και δεν μας αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία που έχουμε αποκτήσει στον Ιδιωτικό Τομέα ή σε διάφορα Ν.Π.Ι.Δ.
Όπως ίσως είναι γνωστό αν και η οποιαδήποτε προϋπηρεσία σε αντικείμενο σχετικό με αυτό της προκήρυξης μοριοδοτείται εντούτοις εφόσον αυτή έχει αποκτηθεί σε Ν.Π.Ι.Δ. ή σε ιδιωτικές εταιρείες δεν αναγνωρίζεται μισθολογικά και βαθμολογικά. Πιστεύουμε ότι αυτή η κατάσταση αποτελεί διάκριση εις βάρος μας και πρέπει να αντιδράσουμε το ταχύτερο δυνατόν και με τον αποτελεσματικότερο τρόπο.
Θεωρούμε ότι πριν την οποιαδήποτε κίνηση πρέπει να έλθουμε σε επαφή όσοι περισσότεροι Δ.Υ. γίνεται έτσι ώστε μέσω των προτάσεων και εμπειριών του καθενός μας να καθοριστεί ο τρόπος δράσης μας. Επίσης πιστεύουμε ότι όσοι περισσότεροι είμαστε τόσο δυνατότερη θα είναι η φωνή μας προς τους συνδικαλιστικούς φορείς και τη πολιτική ηγεσία. Γι’ αυτό σας παρακαλούμε να κάνετε γνωστό αυτό το blog σε όσους συναδέλφους γνωρίζετε ότι ίσως τους ενδιαφέρει.